نقش گیرنده های دوپامین و راه کارهای نوین درمانی در سرطان ریه از نوع سلولی غیر کوچک (NSCLC)
Publish place: The first biennial conference of Iranian biology secretaries
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 691
This Paper With 6 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
BCIBT01_001
تاریخ نمایه سازی: 19 مرداد 1400
Abstract:
سرطان ریه، یک سرطان بسیار تهاجمی و کشنده ترین سرطان هم در مردان و هم زنان است. سرطان ریه به دو دستهسرطان ریه سلول های کوچک (SCLC) و سرطان ریه غیر کوچک (NSCLC) تقسیم می شود. NSCLC به ۳ زیرگروه تقسیم می شود: آدنوکارسینوم (AC)، کارسینوم سلول سنگفرشی (SqCC) و کارسینوم سلول های بزرگ (LCC).دوپامین در مغز، در کنترل حرکات، شناخت، احساسات، حافظه و مکانیسم پاداش درگیر است. گیرنده های دوپامین بهدو زیرخانواده D۱ مانند شامل D۱ و D۵ و D۲ مانند شامل گیرنده های D۲ ، D۳ و D۴ تقسیم می شوند. بین بیان ژن هایخانواده D۲ گیرنده های دوپامین در بیماران مبتلا به NSCLC و افراد سالم ارتباط وجود دارد. miRNA ها مولکول هایحفاظت شده ۱۸ تا ۲۲ نوکلئوتیدی هستند. miR۴۳۰۱ در اینترون اول ژن گیرنده دوپامین D۲ قرار دارد. انتقال miR۴۳۰۱در رده های سلولی سرطانی ریه A۵۴۹ و QU-DB تکثیر سلولی را کاهش و آپوپتوز را افزایش می دهد، بنابراین استفادهاز miRNA ها به تنهایی یا در ترکیب با استراتژی های درمانی استاندارد می تواند موفقیت در درمان سرطان را بهبود بخشد.
Keywords:
Authors
عباس جمشیدی اول
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، تهران
قاسم اهنگری
گروه ژنتیک پزشکی، پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و بیوتکنولوژی، تهران