مقایسه اثربخشی مسیر یادگیری مبحث عنصرسنجی به شیوه کاوشگری و سنتی؛ تاملی بر تعیین مسیر دانش در یادگیری شیمی

استوکیومتری شاخه ای از علم شیمی است که به روابط کمی عناصر در تشکیل مواد مرکب طی واکنش های شیمیایی مرتبط است. یادگیری اثربخش مبحث فوق مستلزم روش های تدریس متناسب است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی مسیر یادگیری مبحث عنصرسنجی به شیوه کاوشگری و سنتی، انجام شده است. بررسی نقشه ذهنی و فضای دانشی دانش آموزان نیز هدف جانبی مطالعه حاضر است. روش پژوهش تجربی با دو گروه آزمایش و کنترل بود. از جامعه آماری دانش آموزان سال سوم دبیرستان های دولتی پسرانه شهرستان ایلام به شیوه تصادفی دو مدرسه دولتی انتخاب و سپس ۷۲ نفر از دو کلاس ریاضی و تجربی، انتخاب شدند. گردآوری داده به کمک آزمون محقق ساخته میزان یادگیری مبتنی بر سطح بندی بلوم و پرسشنامه نگرش دانش آموزان انجام شد. روایی ابزار توسط اساتید و معلمان متخصص شیمی و پایایی آن نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب ۰.۷۲ و ۰.۷۷ به دست آمد. جهت تحلیل داده ها و ترسیم نقشه مفهومی دانش آموزان از نرم افزار آماری «ویژوال مایند» و نیز آزمون t دو گروه مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد؛ نگرش و نقشه ذهنی دو گروه تفاوت معنی دار دارد به طوری که ساختارهای دانش در گروه کاوشگری، منسجم تر و مسیر بحرانی آموزش در آن متفاوت و مناسب تر از مسیر گروه سنتی است.

Keywords:

عنصرسنجی (استوکیومتری) , آموزش کاوشگری , آموزش سنتی , نقشه مفهومی و ذهنی , نرم افزار ویژوال مایند