مرخصی سلامت روانی رویکردی نو در سازمان برای بهداشت روانی کارکنان در حین کار (مورد کاوی شهرداری منطقه ۱۹ تهران)

نوع مشاغل جدید که همراه با استرس و طیف گسترده ارتباطات تلفنی و پیامکی همراه است در کنار دیگر مشاغل سخت و زیان آور اجرایی موجب اختلالات فکری و روانی در نیروی کار در طول زمان می شود. از آنجائیکه در قانون کار ایران انواع مرخصی ها برای کارگران و کارکنان از جمله مرخصی استعلاجی در نظر گرفته شده است به هنگام بروز حوادث حین کار یا خستگی های انباشته شده با نظر پزشک و اجازه محل خدمتی این امکان فراهم شده تا نیروی انسانی از این حق برخوردار شوند. امروزه مرخصی سلامت رانی بههمراه دورکاری ناشی از کرونا در این دسته از مرخصی ها دسته بندی می شوند که با دستور پزشک و تائید مدیریت منابع انسانی منجر به ارتقاء وضعیت جسمی- روانی و کاهش فرسودگی های حین کار خواهد شد و به نوعی از عوارض منفی حین کار در دراز مدت خواهد کاست. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش اکتشافی بوده وبه جامعه کارکنان منطقه ۱۹ شهرداری تهران می پردازد که به چه میزان کارکنان از مرخصی های خود در بازه زمانی یکساله در خلال اپیدمی کرونا بهره مند می شوند؟ با استفاده از مجموعه داده در دسترس و انجام آزمون های آماری- استنباطی آنوا و من ویتنی برای تعداد ۷۰۸ نفر از کارکنان آن سازمان مشخص گردید طیف کارکنان زن و مرد به میزان متوسطی از حق مرخصی های خود در طول سال بهره مند می شوند. که خود گویای مدیریت مرخصی های دورکاری در جیان اپیدمی کرونا است. مدیریت منابع انسانی می تواند با رصد برنامه های روزانه و ماهیانه شیفت کاری (مدیریت عملکرد) همزمان میزان بهره وری نیروی انسانی و انجام کارهای روزانه را سنجش کند تا مجموعه اقدامات نیروی انسانی روند خدمات رسانی به شهروندان (مخصوصا مشاغل اجرایی) را بطور مناسبی تداوم و استمرار بخشد و همچنان در حین خدمت رسانی با رعایتپروتکل های بهداشتی، سلامت جسم و روان کارکنان نیز محفوظ بماند.

Keywords:

مدیریت مرخصی , مرخی سلامت روانی , مدیریت منابع انسانی , ارتقاء بهداشت محیط کار , فرسودگی حین کار