کپر نمونه موفق معماری بومی در جنوب کرمان

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 263

This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

AICT03_065

تاریخ نمایه سازی: 23 مرداد 1400

Abstract:

درگذشته معماران بومی ابتکارات جالبی برای مقابله با سختی های طبیعی ابداع کرده اند ولی امروزه با پیشرفت علم و فناوری در حوزه ساخت و ساز معماری بومی نتوانسته است به جایگاه واقعی خود برسد ؛ به گونه ای که عمده فضاهای معماری امروز به فضاهایی تک بعدی و فاقد معنا و مفهوم واقعی تبدیل شده اند. این موضوع، موجب تقلیل کیفیت فضاها گشته و باعث شده، آنچنان دلچسب و مطبوع نباشند و کیفیت فضاها از بین برود؛ درحالی که با دقت در مسکن های سنتی ایرانی که بر اساس تکنولوژی و مصالح بومی شکل گرفته است به این موضوع پی می بریم که می توان با استفاده از تکنولوژی بومی در تمام نقاط یک فضای کاربردی با حال و هوا و کیفیت های متفاوتی را بسته به کاربرد آن فضا بوجود آورد. یکی از راه های دست یابی به این کیفیت های از دست رفته، استفاده از معماری و مصالح بومی است. این کیفیات در معماری بومی ایرانی وکپر به عنوان یکی از مشخصه های آن؛ تجلی پیدا کرده است که در صورت توجه به آن می توان در طراحی فضاهای امروز ازآن استفاده کرد. بدین منظور در این مقاله به مطالعه موردی نقش و جایگاه کپر در معماری معاصر و امروزی می پردازیم. با شناخت مزایا و معایب کپر به عنوان یکی از پتانسیل های معماری بومی و محلی جنوب کرمان که در تار و پود تکنولوژی های نوین گره خورده است بیشتر با نقش و جایگاه کپر اشنا می شویم. روش پژوهش به صورت توصیفی-تحلیلی و تطبیقی است . گردآوری اطلاعات، به صورت اسنادی و میدانی صورت گرفت است ؛ به این ترتیب که پاره ای از اطلاعات لازم نخست به صورت اسناد گردآوری و سپس طی سفر به جنوب کرمان به رصد بناهای مدرن و مشاهده و ثبت نمونه های معماری کپری پرداخته شد. و در نهایت با بررسی هتل های جدید کپری به دست آوردهای زیر میرسیم که میتوان با هزینه اندک معماری بومی کپر را به معماری مدرن؛ امروزی و عملکرد گرا و در عین حال موفق تبدیل کرد و درخیلی از مکانها از آن استفاده کرد. و همچنین الگویی برا تکثیر معماری بومی ایجاد کرد و در اختیار استفاده کنندگان گذاشت.

Authors

مهدی آذرخوش

مدرس دانشگاه فنی و حرفه ای