ارزشیابی تشخیصی

هدف فعالیتهای آموزشی، رشد، آگاهی و توانایی های بالقوه ی انسان است و چون نظام آموزشی هر کشور از نظر نیروی انسانی بالاترین نسبت رادر میان سازمانهای دولتی دارد یکی از پیچیده ترین زیر نظامهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی است وچون تعداد قابل توجهی از افراد کشور به عنوان یادگیرنده، یاد دهنده - به طور مستقیم یا غیر مستقیم به نحوی با فعالیتهای یاددهی و یادگیری سروکار دارند. ارزشیابی می تواند نقش موثری در فراهم آوردن کیفیت آموزشی داشته باشد در این میان معلمان در ارزشیابی نقش بسزایی را ایفا می کنند با توجه به اینکه مهمترین فرآیند نظام آموزشی فرایند یاددهی، یادگیری است. معلمین که با روشهای تدریس سخنرانی و حداکثر یکی دو روش دیگر عادت کرده بودند، اینک با بحث های جدید مواجه می شدند، آموزش گروهی، تهیه چک لیست انتظارات و ... و خلاصه اینکه دانش آموزان خود را به گونه ای تربیت کنید که آنها در تعامل با یکدیگر دانشی را بیاموزند. عملکردهای آنها را تقویت کنید . دیگر آنها شنوندگان صرف نباشند که هر چه شما می گویید به گوش جان خریدار باشند. به آنها یاد بدهید که پرس و جو کنند و محققانی خوب شوند. دیگر شما به آنها یاد ندهید، بلکه بر کار آنها نظارت کنید تا خود در تعامل با هم یاد بگیرند. منابع را به آنها معرفی کنید تا خود به بسط دانش خود بپردازند .وقتی روشهای تدریس تغییر می یابد الزاما۰ نوآوریهایی نیز باید در نحوه اندازه گیری و سنجش پیشرفت تحصیلی فراگیران به وجود آید. ولی روشهای ارزشیابی پیشرفت تحصیلی همگام با تغییر برنامه های درسی و روشهای تدریس پیش نرفته است.

Keywords:

فعالیت های آموزشی , رشد , آگاهی , توانایی های بالقوه , معلمین