بررسی رابطه بین رفتار شهروندی سازمانی معلمان با سلامت سازمانی

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 234

This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

CFTP07_479

تاریخ نمایه سازی: 23 مرداد 1400

Abstract:

از آنجا که نیروی انسانی، مهمترین سرمایه سازمان است و هرچه این سرمایه کیفیت مطلوب تری داشته باشد، احتمال موفقیت، بقا و توسعه سازمان بیشتر است. نیروهای انسانی وفادار، سازگار با اهداف و ارزشهای سازمانی و متمایل به عضویت سازمانی که حاضرند فراتر از وظایف تعیین شده فعالیت کنند، میتوانند عامل مهمی در اثر بخشی سازمان باشند. وجود چنین نیروهایی در سازمان علاوه بر افزایش سطوح عملکرد و پایین آمدن میزان غیبت و ترک خدمت کارکنان، وجهی سازمان را در اجتماع مناسب جلوه داده و زمینه را برای رشد و توسعه سازمان فراهم میآورند. در مقابل، نیروی انسانی با احساس وفاداری و تعهد سازمانی کم و متمایل به ترک سازمان نه تنها در جهت نیل به اهداف سازمانی حرکت نمی کنند، بلکه در ایجاد فرهنگ بی توجهی نسبت به مسائل و مشکلات سازمان در بین دیگر همکاران موثر هستند. لذا با توجه به ماهیت این پژوهش که به دنبال بررسی رابطه رفتار شهروندی سازمانی معلمان با سلامت سازمانی می باشد، از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی از نوع همبستگی میباشد. جامعه مورد مطالعه پژوهش را معلمان شهر مریوان تشکیل داد. که ۹۸ نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. در این پژوهش، برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه رفتار شهروندی سازمانی پودساکف (۲۰۰۰) و پرسشنامه سلامت سازمانی OHI هوی و همکاران (۱۹۹۸)، استفاده شد و پایایی آن از طریق از طریق آلفای کرونباخ محاسبه شد به ترتیب ۰/۷۱ و ۰/۷۴ بود و روایی آن از طریق نظرخواهی از اساتید و متخصصان تایید گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای آماری از شاخصهای آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (کولموگرف اسمیرونوف، ضریب همبستگی پیرسون) استفاده شد. نتایج نشان داد، میزان ضریب همبستگی پیرسون رفتار شهروندی سازمانی با سلامت سازمانی ( r=۰/۶۸۵ ) مقدار قوی و مثبت و دارای جهت مستقیم می باشد، یعنی با افزایش میزان رفتار شهروندی سازمانی معلمان، سلامت سازمانی آنان افزایش می یابد و بالعکس.

Authors

دلگش حیدری

کارشناسی ارشد علوم تربیتی گرایش مدیریت آموزشی، معاون آموزشی، آموزش و پرورش شهرستان مریوان. ایران