بررسی رابطه بین مهارتهای اجتماعی و سلامت روان دانش آموزان

امروزه نقش مهارتهای اجتماعی و سلامت روانی در ایجاد و بر قراری روابط سالم، پویا با افراد بر هیچکس پوشیده نیست. اگر فردی نتواند عواطف و هیجانهای خود را کنترل کند. اگر فردی نتواند احساسات دیگران را درک کند و از دیدگاه آنان به مسائل نگاه کند و اگر نتواند تکانه های خود را کنترل کند. بدیهی است که نمی تواند ارتباط سالم و هدفمندی با دیگر افراد جامعه برقرار کند. و در مهارتهای اجتماعی همچون همدلی کردن با دیگران، کنترل تکانه ها، همکاری و روابط بین فردی دچار مشکلات احتمالی و عدیده ای خواهد شد. پس برخورداری از مهارتهای اجتماعی و سلامت روانی یکی از پیش شرط های عملکرد موثر و کارآمد در هر حیطه زندگی است. با توجه به ماهیت این پژوهش که به دنبال بررسی رابطه مهارتهای اجتماعی و سلامت روان دانش آموزان میباشد، از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه مورد مطالعه پژوهش را دانش آموزان شهر کرج تشکیل داد. که ۱۲۰ نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. در این پژوهش، برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه مهارتهای اجتماعی ایندربیتزن و فوستر (۱۹۹۲) و پرسشنامه سلامت روان گلدبرگ (۱۹۷۲) استفاده شد. و پایایی آن از طریق از طریق آلفای کرونباخ محاسبه شد به ترتیب ۰/۸۴ و ۰/۷۸ بود و روایی آن از طریق نظرخواهی از اساتید و متخصصان تایید گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای آماری از شاخصهای آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (کولموگرف اسمیرونوف، ضریب همبستگی پیرسون) استفاده شد. نتایج نشان داد، میزان ضریب همبستگی پیرسون مهارتهای اجتماعی و سلامت روان دانش آموزان ( r=۰/۶۷۲ ) مقدار قوی و مثبت و دارای جهت مستقیم میباشد، یعنی با افزایش میزان مهارتهای اجتماعی، سلامت روان دانش آموزان افزایش می یابد و بلعکس.

Keywords:

مهارتهای اجتماعی , سلامت روان , دانش آموزان , ابتدایی.