بررسی تاثیر روش تدریس مبتنی بر حل مسئله بر رشد یادگیری خود راهبر دانش آموزان

یادگیری خودراهبر باعث میشود فرد آنچه را نیازمند یادگیریاش هست دنبال کرده و یاد بگیرد. ایجاد و پرورش مهارتهای یادگیری خود راهبر به یکی از اهداف آموزش بزرگسالان در چند دهه اخیر تبدیل شده است. به طوری که پژوهشها و مطالعات مربوط به یادگیری خود راهبر در سطح جهان افزایش یافته است. خود راهبری در یادگیری با هدف آموزش و یادگیری برای همه و در هر شرایطی که قرار دارند می باشد. روش تدریس مبتنی بر حل مسئله، بدون کسب مهارتهای یادگیری خود راهبر نمیتواند محقق شود. ارتقای مهارتهای یادگیری خود راهبر در طول تحصیل حرفه ای یکی از اهداف روش تدریس مبتنی بر حل مسئله گزارش شده است، همانطور که این روش در کسب و استفاده موثر دانش به دانش آموزان کمک میکند آنها را برای زندگی حرفه ای آماده نماید. با توجه به هدف این پژوهش که به دنبال بررسی تاثیر روش تدریس مبتنی بر حل مسئله بر رشد یادگیری خود راهبر دانش آموزان میباشد، از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی از نوع همبستگی میباشد. جامعه مورد مطالعه پژوهش را دانش آموزان ابتدایی شهر مریوان که در سال تحصیلی۱۳۹۹-۱۴۰۰ مشغول به تدریس هستند تشکیل داد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه یادگیری خودراهبر فشر و همکاران (۲۰۰۱) بود که پایایی آن از طریق روش کودر ریچاردسون محاسبه شد که در پیش آزمون و پس آزمون به ترتیب ۰/۷۵ و ۰/۸۲ بود روایی آن از طریق نظرخواهی از معلمان مدرسه تایید شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای آماری کولموگرف اسمیرونوف، همبستگی پیرسون، آزمون t همبسته استفاده گردید. نتایج نشان داد، نمره میزان یادگیری خود راهبر دانش آموزان در پیش آزمون ۲۴/۸۰ بود که در پس آزمون به ۳۸/۳۰ افزایش یافته است و این افزایش از نظر آماری نیز معنادار میباشد .(p=۰/.۰۰۵) در واقع بین دانش آموزانی که با روش تدریس مبتنی بر حل مسئله آموزش دیده اند با دانش آموزانی که این آموزش را ندیده اند در میزان رشد یادگیری خود راهبر آنها تفاوت معناداری وجود دارد.

Keywords:

روش تدریس , حل مسئله , یادگیری خود راهبر , دانش آموزان.