پیش بینی پیشرفت تحصیلی بر اساس عدالت آموزشی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهرستان طارم

هدف از پژوهش حاضر، پیشبینی پیشرفت تحصیلی بر اساس عدالت آموزشی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهرستان طارم در سال تحصیلی ۱۳۹۹- ۱۴۰۰ بود. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بوده و جامعه آماری آن، شامل دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرستان طارم بود که با استفاده از فرمول تاباکینگ ۱۵۰ نفر با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحلهای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه استاندارد خودکارآمدی تحصیلی جینکز و مورگان (۱۹۹۱) و پرسشنامه محقق ساخته عدالت آموزشی استفاده شد و پیشرفت تحصیلی نیز توسط معدل دانش آموزان سنجیده شد که پرسشنامه ها دارای روایی و پایایی قابل قبولی بودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (ماتریس همبستگی و ضریب رگرسیون) استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین عدالت آموزشی با پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت وجود داشت .(p ۰/۰۵) همچنین بین خودکارآمدی تحصیلی با پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت وجود داشت .(p ۰/۰۵) نتایج ضریب رگرسیون نیز نشان داد که عدالت آموزشی پیشبینی کننده پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بود .(p ۰/۰۵) بنابراین بر اساس نتایج به دست آمده ضرورت ایجاد خودکارآمدی تحصیلی و فرصتهای عادلانه آموزشی از سوی مدیران و معلمان باید مورد توجه قرار گیرد؛ زیرا ایجاد خودکارآمدی تحصیلی و برابری آموزشی، میتواند علاقه و توانمندی تحصیلی دانش آموزان را تحت تاثیر قرار دهد و به پیشرفت تحصیلی آنها کمک نماید.

Keywords:

پیشرفت تحصیلی , عدالت آموزشی , خودکارآمدی تحصیلی.