مفهوم وصایت در منابع زیدیه تا قرن پنجم

وصایت از مباحث مهم پس از پیامبر (ص) بوده که به دلیل برداشت های متفاوت از مفهوم آن بسترهای اختلاف را در جامعهمسلمان به ویژه در میان شیعیان فراهم نمود. در بین شیعیان علیرغم وجود تفاوت ها و اختلاف ها در وصایت، نقاط مشترکینیز وجود دارد. امامیه افضلیت و احقیت علی (ع) و فرزندان در جانشینی پیامبر ص را در نتیجه دو مقوله نص و نصب میدانند و بر این اساس خلافت شیخین را مردود میدانند. زیدیه نیز با اعتقاد به افضلیت حضرت برتمامی صحابه، به احقیتایشان در امامت وخلافت وجانشینی بلافصل بعد از پیامبر ص معتقدند. وجه اختلاف در میان این دو گروه از شیعیان مسالهمشروعیت خلافت شیخین است که عده ای از آنها خلافت شیخین را با توجه به وجود احادیث نبوی درباره صحابه می پذیرند.با توجه به اهمیت راهبردی این مفهوم در تحولات سیاسی و عقیدتی جامعه اسلامی و همچنین نقش این گروه در تحولاتتاریخی شیعه، این پژوهش در تلاش است تا ضمن بررسی مفهومی وصایت در منابع متقدم این گروه تا قرن پنجم به بازتاباین مفهوم در میان ائمه و علمای سلف زیدیه بپردازد.

Keywords:

وصایت , زیدیه , جانشینی , امام علی (ع) , افضلیت