کاربرد عکاسی مستند در گرافیک در دوران پسامدرنیستی

عکاسی دارای سه جنبه علمی ، صنعتی و هنری است. به عنوان یک پدیده علمی متولد شد ، به شکلیک صنعت گسترش یافت و به عنوان هنر تثبیت شد. عکاسی مستند، شاخه ای از عکاسی است در آنعکاس رخدادهای پیرامونش را ثبت می کند و می کوشد از موضوع، عموما مردم بی طرفانه، عکسیواقعیت گرا، واقع نما و راستگو ارائه دهد. واژه عکاسی مستند در سال های رکود اقتصادی کاربرد پیداکرد.ساخت تصویر و آماده سازی لوح های چاپی برای تکثیر تا اختراع عکاسی و استفاده آن در گرافیک یکفرایند دستی بود. در قرن ۱۹ یک رشته اختراعات ، تولید و تکثیر تصاویر را به سوی عصر ماشین سوقداد. در واقع عکاسی مستند، مصداقی از عکاسی واقع گرا است و وقتی موضوعات عکس های واقع گرا بهموضوعات اجتماعی، زندگی افراد طبقات مختلف اجتماع، خرده فرهنگ ها تبدیل می شود، به سختی میتوان تفاوتی بین آنها قائل شد. در این مقاله به توصیخ جامعتری از کاربرد عکاسی مستند در گرافیکپرداخته شده است.

Keywords:

عکاسی مستند , گرافیک , هنر , پسامدرنیستی