بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری تروما محور بر حرمت خود زنان مطلقه

طلاق و از هم پاشیدگی کانون خانواده معضلی اجتماعی است که پیامدهای آن از مشکلات اساسی جوامع کنونی به شمار می رود.بنابراین هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان شناختی- رفتاری تروما محور در حرمت خود پس از طلاق زنان مطلقه بود. روش پژوهش شبه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش زنان مطلق های بودند که دربازه زمانی مهر تا آبان ماه ۱۳۹۶ به مرکز خدمات مشاوره مهرآور واقع در جمالزاده تهران مراجعه کرده بودند. در این تحقیق ازروش نمونه گیری هدفمند استفاده شده است که پس از طی مراحل اولیه ارزیابی از بین ۴۹ مراجعه کننده که کمترین میانگین را درنمره حرمت خود کوپر اسمی ت کسب کرده بودند ۲۴ زن انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش (۱۲ زن) و کنترل (۱۲زن) گمارده شدند. گروه آزمایش مداخله هفتگی را به شکل گروهی در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای دریافت کردند. داده ها با استفاده ازآزمون تحلیل ک وواریانس تک متغیری تحلیل شد. یافته ها تفاوت معناداری را بین عملکرد دو گروه آزمایش و گواه در نمره حرمتخود (p=۰/۰۰۰, F=۷۳/۷۰) در مرحله پسآزمون نشان داد. نتایج نشان میدهد که مداخله درمان شناختی- رفتاری تروما محور منجر به بهبود حرمت خود در زنان مطلقه میشود. از این رو توصیه میشود درمانگران از این روش درمانی در جهت بهبودحرمت خود، روابط بین فردی و ارتقاء سطح کیفی زندگی پس از طلاق در زنان مطلقه استفاده کنند.

Keywords:

شناختی رفتاری , تروما محور , حرمت خود , طلاق