بررسی و تحلیل تاریخی نقش اندیشه مصلحت گرایی در غلبه نظام خلافت بر نظام امامت در شکل گیری و اداره دولت اسلامی از سال ۱۱تا۱۳ق
Publish place: Journal of Historical Researches، Vol: 12، Issue: 3
Publish Year: 1399
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 223
This Paper With 24 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_JHRU-12-3_004
Index date: 23 August 2021
بررسی و تحلیل تاریخی نقش اندیشه مصلحت گرایی در غلبه نظام خلافت بر نظام امامت در شکل گیری و اداره دولت اسلامی از سال ۱۱تا۱۳ق abstract
رحلت پیامبر اسلام(ص) نقطه عطفی در تاریخ اسلام بود و در ساختار اداره جامعه اسلامی، سرآغاز شکل گیری نظام سیاسی جدیدی شد. دولت نوپای اسلامی برای ادامه حیات خود، با دو راهبرد خلافت و امامت مواجه شد. طرفداران هرکدام از این دو راهبرد، اندیشه خود را مستحق رهبری اداره حکومت اسلامی می دانستند. اجتماع سقیفه در حالی زمینه غلبه نظام خلافت بر امامت را فراهم کرد که طرفداران امامت ضمن باور بر نصب امام، نظریه خلافت را رد کردند و آن را فاقد مشروعیت دانستند؛ اما درنهایت، در چارچوب اندیشه مصلحت گرایی، همراه با جریان های سیاسی مدینه، به نظام خلافت تن دادند. این مقاله به شیوه کیفی و به روش توصیفی تحلیلی و با استناد به منابع تاریخی تدوین شده و هدف اصلی آن، تبیین و تحلیل تاریخی نقش اندیشه مصلحت گرایی در شکل گیری و مقبولیت نظام خلافت است. پرسش اصلی پژوهش این است که اندیشه مصلحت گرایی در شکل گیری نظام خلافت در سقیفه و اقدامات خلیفه نخست اسلامی چه نقشی داشته و پیامدهای حاکم شدن این اندیشه در دوره خلیفه نخست و پس از آن چه بوده است. براساس یافته های این پژوهش که با استناد به منابع اصلی تاریخ اسلام صورت گرفته، در اجتماع سقیفه، اندیشه مصلحت گرایی در غلبه نظام سیاسی مبتنی بر خلافت بر نظام امامت نقش اساسی داشته است؛ همچنین در طول دوره پیشوایی خلیفه نخست، تبیین کننده راهبردهای خلیفه در اداره دولت اسلامی بوده است.
بررسی و تحلیل تاریخی نقش اندیشه مصلحت گرایی در غلبه نظام خلافت بر نظام امامت در شکل گیری و اداره دولت اسلامی از سال ۱۱تا۱۳ق Keywords:
بررسی و تحلیل تاریخی نقش اندیشه مصلحت گرایی در غلبه نظام خلافت بر نظام امامت در شکل گیری و اداره دولت اسلامی از سال ۱۱تا۱۳ق authors
بهمن زینلی
استادیار گروه تاریخ، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :