بررسی نقش دیوارهای سبز در محیط زیست با تاثیر پذیری از معماری بیونیک

رشد سریع جمعیت و عدم توجه به طبیعت منجر به مصرف بیش از حد سوخت فسیلی و در نتیجه خسارتهای جبران ناپذیری به محیط زیست می شود.این موضوع به قدری اهمیت داشته که در معماری رویکردهایینوینی همچون معماری سبز ایجاد شده است.تلاش در جهت طراحی خانه های سبز با بهره گیری از انرژی هایپاک و فضاهای طبیعی در آن،از راهکارهای این رویکرد است که موجب کاهش معضلات زیست محیطی میشود. در معماری سنتی انسان همواره با طبیعت در ارتباط بوده و همدلی و احترام به طبیعت را از ریشه هایعمیق فرهنگی دانسته است.بازارهای سنتی نیز به عنوان محور مهم ارتباطی، اقتصادی و فرهنگی شهر جایگاهمهمی در حیات اجتماعی شهرها داشته اند، که پس از گسترش شهرها، با فضاهای پراکنده تحت عنوان مراکزتجاری جایگزین گشته اند. روند سریع توسعه شهرها بسیاری از فضاهای سبز را از بین برده و موجب بروزمشکلاتی از جمله جزیره گرمایی شهری شده است. برای بازگشت طبیعت به فضای شهری و برقراری دوبارهچرخه متعادل،پارامترهای اقلیمی سطح سبز می توانند نقش موثری را ایفا کنند. سطوح سبز با استفاده از اثر سایهاندازی تبخیر و خنک کنندگی گیاهان می توانند موجب تعدیل شرایط دمایی شوند.از این رو این پژوهشکاربردی با یک روش ترکیبی و با تکیه بر روش کتابخانه ای و با استناد به پژوهش های صورت گرفته در زمینهفناوری دیوارهای سبز به بررسی فواید حاصل از استفاده از فناوری دیوار سبز در زمینه بهبود عملکرد حرارتی وصرفه جویی انرژی و زیست محیطی می پردازد.

Keywords:

دیوار سبز , معماری بیونیک , محیط زیست , پایداری , حفظ انرژی