آشکارسازی تغییرات کاربری اراضی با استفاده از تصاویر ماهواره ای طی دوره زمانی ۲۰۱۹-۱۹۸۴ (مطالعه موردی شهرستان کامیاران)

تغییرات کاربری اراضی در اثر فعالیت های انسانی یکی از موضوعات مهم در برنامه ریزی های منطقه ای و توسعه ای می باشد. با توجه به مزیت ها و قابلیت هایی که داده های ماهواره ای دارند، این تکنولوژی می تواند کمک شایانی به شناسایی و کشف این تغییرات نماید. هدف از این تحقیق آشکارسازی تغییرات کاربری اراضی شهرستان کامیاران با استفاده از تصاویر ماهواره ای طی دوره ۳۵ ساله می باشد. در این مطالعه از داده های سال ۱۹۸۴ سنجنده TM  ، ۲۰۰۰ سنجنده ETM+ و ۲۰۱۹ سنجنده OLI ماهواره لندست استفاده شد. در ابتدا پیش پردازش های اولیه شامل تصحیحات رادیومتری، اتمسفری و هندسی بروی داده خام انجام گرفت. از نقاط کنترل زمینی جهت آموزش، اعتبارسنجی و برای تهیه نقشه کاربری اراضی استفاده شد. کلاس کاربری در هر نقطه با پیمایش میدانی و با استفاده از تصاویر گوگل ارث در ۹ کلاس کاربری زمین های کشاورزی، جنگل ، باغ، مراتع غنی و مشجر، مراتع متوسط، مناطق مسکونی،پهنه آبی، زمین های بایر و رخنمون سنگی مشخص گردید. در ادامه از روش شبکه عصبی برای طبقه بندی نظارت شده تصاویر در نرم افزار ENVI ۵.۳ استفاده شد. نتایج ارزیابی نشان داد که صحت کلی و ضریب کاپای تصاویر طبقه بندی شده OLI  به ترتیب ۹۴.۳ و ۰.۹۲ درصد، ETM+  ۹۲.۶ و ۰.۹۱ درصد و TM ۹۰.۳ و ۰.۸۷ درصد می باشد. نتایج مشخص کرد که اراضی جنگلی  و  مراتع غنی و مشجرکاهش محسوسی در طی سه بازه زمانی داشته که به ترتیب ۱۱.۶۴ و  ۱۹.۱۲ درصد کاهش یافته است. به طوری که مراتع غنی و مشجر  تا سال ۲۰۰۰ روندی افزایشی  و در بازه زمانی بعدی تا سال ۲۰۱۹ روند کاهشی داشته است. اراضی مسکونی، پهنه آبی و باغات روند افزایشی داشته  و به ترتیب ۲.۲۷، ۰.۵۷ و ۳.۹۸ درصد رشد افزایشی داشته است.

Keywords:

کاربری اراضی , آشکارسازی تغییرات , طبقه بندی نظارت شده , روش شبکه عصبی , تصاویر ماهواره ای