اولویت بندی محلات شهری بر مبنای رویکرد پیاده مداری (مطالعه موردی: منطقه ۱۱ شهر تهران)

پیاده و پیاده روها به عنوان دو عنصر پویایی و پایایی در فضای شهر، جزء لاینفک زندگی شهری به شمار می آیند و به عنوان یکفعالیت مفرح ولذت بخش، سهم قالب توجهی از اوقات شهروندان در شهرهای مختلف را در بر می گیرد و پیاده روی عمده ترینطرز جابه جایی افراد در داخل شهرها می باشد. هدف این پژوهش رتبع بندی محلات شهری بر اساس شاخص های پیاده مداریاست. شاخص های در نظر گرفته شده د راین پژوهش شامل ایمنی و امنیت، راحتی، دسترسی، پیوستگی و پویایی و جذابیتاست. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی و پیمایشی است و از ابزار پرسشنامه برای کسب نظر کارشناسان استفادهشده است جامعه آماری تحقیق ۳۰ نفر از کارشناسان برنامه ریزی شهری است. برای تجزیه و تحلیل داده های از مدل های AHPSAW استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که محله های جمال زاده، جمهوری، باغشاه و اسکندری به ترتیب در رتبه های اول تا چهارم قرار گرفته اند.

Keywords:

پیاده مداری , محلات شهری , منطقه ۱۱ شهر تهران , مدل های تصمیم گیری چند معیاره