معناشناسی تزکیه در قرآن کریم با رویکردی بر مولفه های محتوایی روایات

تزکیه از شاخص های مهم در فرهنگ اسلامی است که تبیین حوزه معنایی آن، نیازمند معناشناسی لغوی و قرآنی است. برای دست یابی به این مهم، علاوه بر بررسی کتب لغت، کاربردهای ماده »زکو« در قرآن کریم بررسی معناسناسانه شده است که به دلیل ساختار ویژه و کشف روابط زبانی واژگان مترادف و متضاد، نگاه های چند سویه ای را برتافته و به برداشت معانی دقیقی انجامیده است. واژه »تزکیه« در قرآن کریم نشده، اما مشتقات آن، ۵۹ مرتبه به کار رفته است که این کارکردهای گوناگون، یک معنای محوری می دهد و ان رد صلاحیت ناحق و بیرون کردنش از وجود سالم است که موارد دیگر از قبیل: رشد و فزونی، صلاح،طهارت، برکت و لیاقت، از لوازم و آثار آن است. بدین اعتبار، در فرهنگ قرآنی زکات یکی از زیرساخت ها و مبانی تزکیه نفس به حساب می آید. از این رو در نوشتار حاضر با لحاظ این معنای محوری، همه کاربردهای ماده»زکو« واکاوی و به کشف ار تباط آنها با تزکیه ونقششان در ساختمان قرآنی تزکیه، پرداخته شده است.

Keywords:

تزکیه , زکات , قرآن کریم , زکات.