نگاهی به سبک فردی «علی فوده» در سروده «بلال حبشی» با تکیه بر سطح زبانی آن

سبک ادبی میدانی برای بازتاب خصوصیات فردی ادیب مانند ذوق و سلیقه، خلقیات و عقاید شخصی او به شمار می­رود. یکی از رویکردهای سبک شناسی ادبی با نام سبک شناسی فردی شناخته می­شود که با در نظر گرفتن رابطه میان متن و بازخورد آن در میان مخاطبان، به بررسی دلایل و انگیزه­های روانی، اجتماعی و تاریخی موثر در گزینش و بیان ساختارهای زبانی آن متن می­پردازد. در این پژوهش که از نوع کیفی است و با رهیافت توصیفی تحلیلی و استفاده از منابع کتابخانه­ای صورت گرفته، با تکیه بر مولفه­های زبانی موثر در تعیین سبک فردی، قصیده «بلال حبشی» سروده «علی فوده» شاعر معاصر فلسطینی مورد واکاوی قرار گرفت. آنچه بر ضرورت انجام این پژوهش تاکید می­کند، بررسی نقش عوامل درونی و بیرونی زندگی شاعر در تعیین سبک ادبی او و نیز بازتاب آن­ها در ساختارهای زبانی وی است. هدف نگارندگان نیز ارائه پژوهشی در این راستا است تا راه را برای دیگر پویندگان رویکرد سبک­شناسی فردی هموار سازد. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که شاعر در این قصیده خود را در قالب شخصیت رنجدیده «بلال حبشی» معرفی کرده است  و با استفاده فراوان از حروف مهموس، گزینش قافیه­های مختوم به حروف کشیده و مردوف که به فراخور حالات درونی وی است، موسیقی سنگینی را بر قصیده حاکم نموده است . همچنین با به کارگیری چشمگیر افعال مضارع که نشانگر اهداف انقلابی و اصلاح­گرایانه وی هستند و در آخر با ذکر و تقدیم واژگان ایدئولوژیک و قرار دادن تعابیر متناسب با مفهوم اندوه، ناکامی و مقاومت در محور همنشینی، سبک فردی خود را در این سروده برجسته ساخته است . به طور کلی باید گفت سبک فردی «علی فوده» در این سروده سبکی غیرصریح و محافظه­کارانه است.

Keywords:

سبک شناسی فردی , شعر فلسطین , علی فوده , قصیده «بلال حبشی