بررسی مقایسه ای آماده سازی سرویکس و تحریک زایمان در حاملگی طول کشیده با گذاشتن سوند فولی از راه سرویکس بهصورت سرپایی و بستری

مقدمه: یکی از روش های معمول ختم بارداری در حاملگی های طول کشیده، آماده سازی سرویکس با گذاشتن سوند فولی در بیمارستان می باشد. اخیرا در مورد آماده سازی سرویکس به طور سرپایی جهت کاهش مدت بستری مطالعاتی انجام شده است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه نتایج آماده سازی سرویکس به صورت سر پایی و بستری انجام شد.  روش کار: این مطالعه مورد شاهدی در سال ۱۳۹۸ بر روی ۲۳۱ زن با حاملگی طول کشیده انجام شد. ابتدا سوند فولی از راه سرویکس برای آنان گذاشته شد. گروه سر پایی به منزل فرستاده شدند و گروه دیگر بستری شدند. پس از دفع سوند در دو گروه اینداکشن با استفاده از میزوپروستول و اکسی توسین انجام شد. مدت بین گذاشتن سوند تا دفع آن و تا زمان زایمان، دوز میزوپروستول و اکسی توسین مصرفی، مدت بستری، بروز تب بعد از زایمان و میزان سزارین در دو گروه تعیین شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه ۱۶) و آزمون های کای دو، تی مستقل و یا معادل ناپارامتری انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد.  یافته ها:اختلاف فاصله زمانی بین گذاشتن سوند و دفع سوند (۰۰۰/۰=p) و فاصله زمانی بین گذاشتن سوند و زایمان (۰۴۶/۰=p) بین دو گروه معنی دار و در گروه بستری کمتر بود. میزان نیاز به میزوپروستول (۰۰۰/۰=p) و نیاز به اکسی توسین (۰۲/۰=p) بین دو گروه متفاوت و در گروه سرپایی کمتر بود. روش زایمان و میزان تب بعد از زایمان در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت (۲۰۲/۰=p، ۸۹۲/۰=p) و مدت بستری نیز در گروه سرپایی کوتاه تر بود (۰۵۱/۰=p). نتیجه گیری: آماده سازی سر پایی سرویکس در حاملگی طول کشیده به صورت سرپایی بدون عارضه و باعث طول مدت بستری کوتاه تر می شود.

Keywords:

آماده سازی سرویکس , حاملگی طول کشیده , سرپایی , سوند فولی