بررسی مقایسه ای آماده سازی سرویکس و تحریک زایمان در حاملگی طول کشیده با گذاشتن سوند فولی از راه سرویکس بهصورت سرپایی و بستری
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 348
This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-24-5_001
تاریخ نمایه سازی: 7 شهریور 1400
Abstract:
مقدمه: یکی از روش های معمول ختم بارداری در حاملگی های طول کشیده، آماده سازی سرویکس با گذاشتن سوند فولی در بیمارستان می باشد. اخیرا در مورد آماده سازی سرویکس به طور سرپایی جهت کاهش مدت بستری مطالعاتی انجام شده است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه نتایج آماده سازی سرویکس به صورت سر پایی و بستری انجام شد. روش کار: این مطالعه مورد شاهدی در سال ۱۳۹۸ بر روی ۲۳۱ زن با حاملگی طول کشیده انجام شد. ابتدا سوند فولی از راه سرویکس برای آنان گذاشته شد. گروه سر پایی به منزل فرستاده شدند و گروه دیگر بستری شدند. پس از دفع سوند در دو گروه اینداکشن با استفاده از میزوپروستول و اکسی توسین انجام شد. مدت بین گذاشتن سوند تا دفع آن و تا زمان زایمان، دوز میزوپروستول و اکسی توسین مصرفی، مدت بستری، بروز تب بعد از زایمان و میزان سزارین در دو گروه تعیین شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه ۱۶) و آزمون های کای دو، تی مستقل و یا معادل ناپارامتری انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها:اختلاف فاصله زمانی بین گذاشتن سوند و دفع سوند (۰۰۰/۰=p) و فاصله زمانی بین گذاشتن سوند و زایمان (۰۴۶/۰=p) بین دو گروه معنی دار و در گروه بستری کمتر بود. میزان نیاز به میزوپروستول (۰۰۰/۰=p) و نیاز به اکسی توسین (۰۲/۰=p) بین دو گروه متفاوت و در گروه سرپایی کمتر بود. روش زایمان و میزان تب بعد از زایمان در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت (۲۰۲/۰=p، ۸۹۲/۰=p) و مدت بستری نیز در گروه سرپایی کوتاه تر بود (۰۵۱/۰=p). نتیجه گیری: آماده سازی سر پایی سرویکس در حاملگی طول کشیده به صورت سرپایی بدون عارضه و باعث طول مدت بستری کوتاه تر می شود.
Keywords:
Authors
معصومه میرتیموری
دانشیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات نوزادان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
فریده اخلاقی
استاد گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات نوزادان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
سیده اعظم پورحسینی
استادیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات نوزادان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :