ارزیابی شاخص های هوشمندسازی در شهر یزد با استفاده از مدل ANP و تحلیل های GIS

استقرار شهر هوشمند یک ضرورت تردیدناپذیر، برای خروج از بحران برنامه ریزی های شهری و حل مشکلات عدیده در شهرها می باشد. پژوهش حاضر با هدف تصمیم سازی در شهر هوشمند بر پایه دانش حاصل از داده کاوی مکانی در شهر یزد به روش توصیفی – تحلیلی و با استفاده مدل ANP انجام پذیرفت. اطلاعات و نقشه های مورداستفاده در پژوهش، از طرح جامع شهری، بلوک های آماری مرکز آمار و شرکت آب و فاضلاب تهیه و سیستم مختصات و تصویر آن کنترل گردید. زیر شاخص تراکم جمعیت در شاخص فشردگی و زیر شاخص مسیر ویژه دوچرخه، اتوبوس و تاکسی در شاخص دسترسی و زیر شاخص بافت فرسوده، کاربری تجاری در شاخص کالبدی، وجود پوشش فاضلاب، منهول فاضلاب و شبکه فاضلاب، فضای سبز، در شاخص محیط زیست در نظر گرفته شد. شاخص ها و زیر شاخص ها از دیدگاه هوشمندسازی در ۵ منطقه شهر یزد بررسی شد. نتایج نشان داد با توجه به مقایسه زوجی انجام پذیرفته، وزن زیر شاخص های تراکم جمعیت با عدد ۶۶/۰ از سایر زیر شاخص ها بالاتر و وزن زیر شاخص مسیر فاضلاب با عدد ۰۰۱/۰ از سایر زیر شاخص ها کمتر شده است. از بین شاخص های دسترسی، فشردگی و زیست محیطی شاخص دسترسی با وزن ۴۵/۰ دارای بالاترین ارزش و شاخص زیست محیطی باارزش ۲۳/۰ دارای کمترین ارزش می باشد. وزن های به دست آمده در مناطق مختلف یزد نشان داد منطقه تاریخی با وزن ۳۵/۰ دارای بالاترین پتانسیل ازنظر شاخص های هوشمندسازی و مناطق ۳، ۴، ۱ و ۲ با وزن ۱۹/۰، ۱۸/۰، ۱۳/۰، ۱۲/۰ می باشند.

Keywords:

رشد هوشمند , یزد , تحلیل شبکه ای , سیستم اطلاعات جغرافیایی