طب سوزنی و ناتوانی جنسی در سالمندان

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 360

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ELDERHEALTH01_061

تاریخ نمایه سازی: 8 شهریور 1400

Abstract:

زمینه و هدف:با افزایش سن تعداد دفعات نزدیکی جنسی کاهش می یابد و شاهد کاهش میل جنسی زنان سالمند و همچنین کاهش عملکرد جنسی در مردان سالمند هستیم. مطالعات نشان داده است که تنها ۴۰ درصد از خانمها و آقایانی که در سن ۸۰-۶۵ قرار دارند، از نظر جنسی فعال هستند و درصد قابل توجهی از سالمندان از ناتوانی جنسی رنج می برند. برای تعدیل ناتوانی جنسی سالمندان، راهکارهای مختلفی پیشنهاد شده است که یکی از این راهکارها استفاده از طب سوزنی می باشد. در تحقیقات اخیر عنوان شده است که طب سوزنی از طریق فعال کردن یکسری مسیرهای عصبی و تنظیم انتقال دهنده های عصبی همانند نیتریک اکساید( NO) می تواند در بهبود ناتوانی جنسی موثر باشد. لذا این مطالعه با هدف، مروری بر مطالعات انجام شده در زمینه کاربرد طب سوزنی و ناتوانی جنسی سالمندان انجام گرفت.روش جستجو:در این تحقیق مروری مقالات مرتبط با جستجو در پایگاه اطلاعاتی ,با استفاده از کلیدواژه های طب سوزنی، سالمندان، ناتوانی جنسی و عملکرد جنسی از سال Google scholar و همچنین موتور جستجویPubmed, Cochrane, Scopus, SID, Iranmedex, IranDoc , Magiran, Web of Science ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۱ گردآوری شدند. تجزیه و تحلیل داده ها به صورت کیفی انجام شد. جهت ارزیابی کیفیت مطالعات از مقیاس جداد استفاده شد.یافته ها:از تعداد ۳۶ مطالعه یافت شده، پس از اعمال معیارهای ورود و خروج تنها ۱۲ مقاله مورد بررسی قرار گرفت. اکثر مطالعات موید بهبود معنادار ناتوانی جنسی سالمندان پس از درمان با طب سوزنی بود و برخی از مطالعات که عوارض جانبی احتمالی ناشی از بکارگیری طب سوزنی را مورد بررسی قرار داده بودند، هیچ کدام عارضه ی جانبی خاصی بدنبال استفاده از طب سوزنی گزارش نکردند.نتیجه گیری:طب سوزنی می تواند به عنوان یک روش درمان غیر دارویی، راحت، کم هزینه، موثر و بی خطر جهت درمان ناتوانی جنسی در گروه سالمندان مورد استفاده قرار گیرد، با این وجود جهت تعمیم این یافته ها انجام مطالعات بیشتر با متدولوژی قوی و حجم نمونه بالا ضرورت دارد.

Authors

ندا دستیار

مربی مامایی، دانشکده پرستاری- مامایی جیرفت، دانشگاه علوم پزشکی جیرفت، جیرفت، ایران

فاطمه خواجویی

مربی، گروه مامایی، دانشکده پرستاری- مامایی رازی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران.