بررسی تاثیر آموزش مهارتهای ارتباطی با رویکرد تحلیل رفتار متقابل بر سازگاری زناشویی زنان یائسه

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 380

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ELDERHEALTH01_101

تاریخ نمایه سازی: 8 شهریور 1400

Abstract:

مقدمه:مهارتهای ارتباطی به افراد کمک می کند تا زندگی بهتری داشته باشند، به دلیل تغییرات دوران یائسگی و اثرات آن بر ارتباطات بین فردی، بازسازی مهارتهای ارتباطی در این دوران حائز اهمیت است. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارتهای ارتباطی مبتنی بر رویکرد تحلیل رفتار متقابل بر سازگاری زناشویی زنان یائسه همسردار انجام شد. روش کار:مطالعه حاضر، نیمه تجربی با طراحی موازی، به روش نمونه گیری در دسترس با شرکت ۴۶ نفر از زنان یائسه همسردار و تخصیص تصادفی به دو گروه انجام گردید. گروه مداخله در ۸ جلسه آموزش مهارتهای ارتباطی با رویکرد تحلیل رفتار متقابل با هدف سازگاری زناشویی شرکت کردند و گروه کنترل هیچ نوع خدمات روان درمانی و آموزشی دریافت نکردند. مشارکت کنندگان اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه مهارتهای ارتباطی کوئین دام و سازگاری زناشویی اسپاینر را قبل از مطالعه، پایان دوره آموزش ویکماه بعد تکمیل نمودند. داده ها با آزمونهای توصیفی، تحلیلی وspss۲۲ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها:از لحاظ دموگرافیک تفاوت معناداری دردوگروه وجود نداشت) P<۰/۰۵ (. میانگین نمره سازگاری زناشویی درگروه مداخله، قبل ازمداخله ۲۴ / ۱۲±۴۸ / ۵۳ ، بعد از مداخله ۱۵ / ۱۱ ± ۷۰ / ۱۱۷ و یک ماه بعد از مداخله ۷۳ / ۱۰ ± ۵۲ / ۱۱۶ بود. نمره سازگاری زناشویی قبل از مداخله در دو گروه تفاوتی نداشت اما بعد از آموزش و در دوره پیگیری درگروه مداخله افزایش یافت و از گروه کنترل بیشتر بود که از نظر آماری معنادار بود) P<۰/۰۰۱ .نتیجه گیری: آموزش مهارت های ارتباطی بارویکرد تحلیل رفتار متقابل در زنان یائسه موجب افزایش سازگاری زناشویی میشود. لذا پیشنهاد میگردد با بکارگیری این روش توسط افراد دوره دیده در مراکز جامع سلامت از آن به عنوان یک روش موثر جهت بهبود زندگی زنان یائسه استفاده نمود.

Authors

فاطمه یوسفوند

دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره در مامایی، کمیته تحقیقا ت دانشجویی، دانشکده پرستار ی و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی،یزد، ایرا ن

طیبه مختاری سرخانی

مربی، گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی ، دانشگاه علوم پزشکی بم، بم، ایران

حمید نصیری

مرکز تحقیقات روان تنی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

بهناز انجذاب

دانشیار، گروه مامایی، مرکز تحقیقات مراقب ت های پرستار ی و مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی، یزد،ایرا ن