بررسی علل انصراف از تحصیل دستیاران دانشگاه علوم پزشکی

مقدمه: اخذ تخصص در ایران یکی از مهمترین دغدغه­های پزشکان عمومی است با اینحال، در برخی موارد، دستیاران پس از قبولی در تخصص انصراف می­دهند؛ لذا بران شدیم به ریشه­یابی و بررسی علت انصراف دستیاران پزشکی از تحصیل بپردازیم. روش کار: این پژوهش یک مطالعه مقطعی می­باشد که در نیمه اول سال ۱۳۹۷ بر روی کلیه دستیاران تخصصی انصرافی ۵  سال اخیر ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۶ دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد. ابزار گردآوری داده­هایک پرسشنامه محقق­ساخته بود. . داده­ها پس از جمع­آوریوارد نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ کردید و سپس مورد آنالیز قرار گرفت. نتایج: در این مطالعه۶۲ دستیار تخصصی که در فاصله سالهای ۹۲ تا ۹۶ به علل مختلف انصراف داده یودند، مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سنی این افراد ۱۶/۵±۳۲  بود که دامنه آن بین ۲۵ تا ۴۵ قرار داشت. از این تعداد ۳۴ نفر (۸/۵۴%) مرد بودند. تعداد ۴۸ نفر (۴/۷۷%) از شرکت­کنندگان متاهل بودند. از نظر سهمیه مورد پذیرش در آزمون دستیاری، ۳۹ نفر (۹/۶۲) سهمیه آزاد و ۱۹ نفر (۶/۳۰ %) سهمیه مناطق محروم و بقیه افراد سایر سهمیه­ها را شامل می­شدند. بیشترین انصراف مربوط به طب اورژانس و سپس کودکان بود. حدود ۷۰ % تمایل داشتند مجددا در آزمون شرکت کنند. همچنین، رادیولوژی و پوست بیشترین رشته مورد علاقه بود. عدم علاقه شخصی و مشکلات خانوادگی و کشیک­ها  در دستیاران شایع­ترین علل انصراف بودند. نتیجه گیری: یافته­های مطالعه حاضر حاکی از آن بود که بیشترین انصراف از تحصیل در میان دانشجویان تخصص به ترتیب مربوط به رشته­های طب اورژانس و کودکان، داخلی و روان­پزشکی بود. عدم علاقه شخصی و مشکلات خانوادگی و کشیک­های طولانی بخش در دستیاران به ترتیب شایع ترین علل انصراف بودند. نتایج این مطالعه می­تواند دستاوردهایی را برای سیاست­گذاران آموزش دستیاری و به خصوص مسئولان دانشگاه­های علوم پزشکی به همراه داشته باشد.

Keywords:

انصراف از تحصیل , دستیار تخصصی , دانشگاه علوم پزشکی , سهمیه مناطق محروم