رابطه طرح واره های ناسازگار اولیه با شیوه های فرزندپروری مادران و اختلال های بیرونی شده فرزندان شان

هدف: پژوهش تعیین رابطه طرح واره های ناسازگار اولیه با شیوه های فرزندپروری مادران و اختلال های بیرونی شده فرزندان شان بود. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی مدارس ابتدایی ناحیه ۳ کرج به تعداد ۱۰۸۰ نفر بود که از میان آن ها به روش نمونه گیری هدفمند، ۱۵۰ دانش آموز از مدارس شهید حجازی، علامه حلی، شهید حسن برجسته، شهید کنسویه، قلم و مفید انتخاب شد. مادران این دانش آموزان به پرسشنامه های طرحواره یانگ ۱۹۹۸ و شیوه های فرزندپروری آلاباما ۱۹۹۶ و معلم هایشان به پرسشنامه راتر (۱۹۶۷) پاسخ دادند. داده ها از طریق روش های همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد رابطه میان طرح واره های ناسازگار والدین و شیوه های فرزندپروری آن ها معنادار و مولفه دیگر جهت مندی پیش بینی کننده منفی تنبیه بدنی و مولفه گوش به زنگی و بازداری پیش بینی کننده عدم ثبات در نحوه برخورد با فرزند است. رابطه میان شیوه های فرزندپروری با اختلال های بیرونی شده معنادار و مولفه ضعف در نظارت، پیش بینی کننده ناسازگاری اجتماعی در کودکان و مولفه های مشارکت والدین و ضعف در نظارت، پیش بینی کننده های پرخاشگری و بیش فعالی در کودکان بود. نتیجه گیری: از آنجا که طرحواره های ناسازگار اولیه والدین می تواند در شکل گیری شیوه های خاص فرزندپروری آن­ها و در نهایت اختلال های بیرونی کودکان موثر باشد، بنابراین در درمان اختلال های بیرونی­شده این کودکان می توان طرحواره های ناسازگار اولیه والدین را نیز هدف قرار داد.