بررسی مبانی فقهی لزوم خودکفایی حکومت اسلامی در صنعت دفاعی

پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن ۱۳۵۷ با سه شعار اصلی «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» همراه بود، که به عنوانمولفه های اصلی انقلاب اسلامی به خوبی اهداف اصلی و خط مشی های کلی نظام جمهوری اسلامی را در آینده آن مشخصنموده است.بر اساس شعار نخست یعنی استقلال، مساله عدم وابستگی در تمام عرصه ها مخصوصا جهات سیاسی، اقتصادی، فرهنگی،نظامی و... مطرح میگردد. لکن اهمیت استقلال نظامی در میان ابعاد مختلف استقلال به حدی است که میتوان ادعا نمود درجهان کنونی، اگر کشوری استقلال نظامی نداشته باشد به احتمال زیاد، استقلال سیاسی نیز نخواهد داشت. یعنی استقلالنظامی به عنوان مقوم استقلال سیاسی مطرح می باشد.حال در گفتمان سیاسی استقلال و عدم وابستگی، بحث اساسی خودکفایی به میان می آید که به وسیله ی آن در تمام زمینه هامخصوصا صنعت دفاعی، می توان استقلال جهان اسلام و کشور اسلامی را تامین نمود و با مداومت بر آن، این استقلال را نیزحفظ نمود. مساله ی خودکفایی در مورد نظام اسلامی ایران، به عنوان تنها طلایه دار حکومت اسلامی در جهان و بزرگترینقدرت اسلامی، با تاکید بیشتری مطرح است.پس باید خودکفایی مخصوصا در صنعت دفاعی و نظامی سرلوحه تمام امور وفعالیت های این نظام اسلامی قرار گیرد تا بتواند با حفظ تمامیت و استقلال خود عزت اسلامی را در تمام دنیا حفظ کرده ومانع از تسلط کفار بر جهان اسلام گردد.بر این اساس در این تحقیق بر آنیم تا مبانی فقهی لزوم خودکفایی در صنعت دفاعی رابررسی نموده و طبق کتاب و سنت به عنوان منابع اصلی فقه اسلامی، حکم مساله خودکفایی در صنعت دفاعی و موشکی را درحکومت اسلامی مورد بررسی قرارداده و تبیین نماییم کدامیک از قواعد و اصول فقهی را می توان برای رسیدن به خودکفایی وعدم وابستگی به کفار، مورد استناد قرار داد؟ برای رسیدن به پاسخ این سوال قواعد فقهی همچون نفی سبیل ، لاضرر ، حفظنظام ، اعداد و ارهاب، حکم حکومتی و دیگر قواعد و ادله فقهی را می توان مورد بررسی و استناد قرار داد.

Keywords:

قاعده لزوم اعداد , صنعت دفاعی , خودکفایی , دولت اسلامی