بررسی ارتباط قابلیت پیاده مداری محلات شهری و میزان رضایت ساکنین (نمونه موردی: محله آبشار اصفهان)

توجه به پیاده و پیاده مداری از ضروریات برنامه ریزی و طراحی شهری در راستای رویکردهای نوین شهرسازیاست. زمانی که صحبت از قدم زدن در فضاهای شهری به میان می آید، بیشترین ارتباط بین پیاده و کالبد فضا، ویژگی ها وعوامل موثر بر جذب عابر پیاده است. پیاده روی به عنوان یکی از اولیه ترین شیوه های آمد و شد، تفریح و اجتماعیشدن شهروندان به شمار میرود. از آنجا که آغاز و پایان نزدیک به همه جابه جایی های درون شهری با پیادهروی گره خورده است و این شیوه آمد و شد دارای پیامدهای مطلوب اقتصادی، اجتماعی و محیط زیستیبسیاری است، ارزیابی قابلیت پیاده روی محلات شهری، به عنوان یکی از دغدغه های برجسته برنامه ریزی شهرینوین مطرح می باشد. بنابراین آسیب شناسی عملکرد فضاهای عمومی شهری با اهداف پیاده مداری به عنوان برجستهترین هدف این پژوهش مطرح شده است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش پژوهش کیفی- کمی است.بدین منظور در گام نخست پژوهش با بهره گیری از مطالعات کتابخانه ای متغیرهای رضایت سکونتی، پیاده مداری و ارتباطبین این دو تبیین شده است. (مراحل کیفی پژوهش) در ادامه با توجه به نتایج به دست آمده در مبانی نظری پژوهش مبتنیبر تحلیل اکتشاف ی به منظور تا یید و تدقیق ی افته ها از مدل تحلیل کمی استفاده شده است.در روش تحقیق کمی از ابزارپرسشنامه و روش پرسشگری و مصاحبه برای جمع اوری داده ها استفاده شده است. در تحلیل داده ها تکنیک تحلیلهمبستگی و ابزار مورد استفاده نرم افزار SPSS ۲۴ برای سنجش میزان ارتباط متغیر وابسته پژوهش یعنی میزان رضایتمندیسکونتی با قابلیت پیاده مداری با استفاده از شاخص های اصلی آن (تناوب پیاده روی، مدت زمان پیاده روی در هربار و میزانخوشایندی پیاده روی) در محله آبشار شهر اصفهان بوده است. نحوه جمع آوری اطلاعات به صورت پرسش نامه ای بودهاست. تعداد ۱۵۰ پرسشنامه در محله آبشار اصفهان به صورت تصادفی در بین ساکنین و کسبه بیش از ۱۸ سال توزیع شدهاست. نتایج حاکی از آن است که تناوب پیاده روی در محله عامل موثری در بهبود رضایتمندی سکونتی است. همچنینافزایش «مدت زمان پیاده روی در هربار» تاثیری مثبت بر رضایت از سکونت در محله دارد و افزا یش «خوشایندی پیاده روی» بر میزان رضایت از سکونت در محله تاثیر مثبت دارد. علاوه بر این میان متغیر «مدت زمان پی اده روی در هفته» و متغیر «سن» و «مدت زمان سکونت در محله» و متغیر «تناوب پیاده روی در هفته» ارتباط معناداری وجود دارد.

Keywords:

پیاده مداری , محلات شهری , رضایت ساکنین , آزمون گاما