بررسی عدم قطعیت داده های بارش TRMM در مدل سازی تراز آب زیرزمینی دشت رفسنجان

اطلاعات بارش نقش مهمی در محاسبه تغذیه آبخوان ها با استفاده از مدل های ریاضی بر عهده دارد. در سالهای اخیر با در دسترس قرار گرفتن داده های بارش ماهواره ای، بخصوص ماهواره های TRMM و GPM، روش های جدید و نوآورانه ای برای غلبه عدم دسترسی به داده های بارش ابداع شده است. با این وجود، موانعی نظیر عدم قطعیت داده ها، این روشها را با محدودیتهایی نیز مواجه کرده است. در این مطالعه، پس از برطرف نمودن خطای داده های ماهواره ای، از این اطلاعات بعنوان پارامتر تغذیه به کدMODFLOW، استفاده شد و عدم قطعیت تراز آب زیرزمینی توسط توابع مختلف کاپولا محاسبه گردید. بررسی خروجی های مدل آب زیرزمینی نشان دهنده ی کاهش ۵۰ درصدی شاخص خطای جذر میانگین مربعات خطا(RMSE) بود. شایان ذکر است که حدود ۹۰ درصد از سطح آبخوان دارای اختلاف تراز کمتر از ۱۰ درصد، نزدیک به ۸ درصد دارای اختلاف ۲۰ تا ۳۰ درصد ای و حدود ۲ درصد آبخوان دارای اختلاف تقریبی ۸۰ درصدی نسبت داده های مشاهداتی را نشان می داد. نتایج مذکور نشان دهنده عملکرد مناسب و با ضریب اطمینان بالای ۹۰ درصد توابع کاپولا در محاسبه عدم قطعیت تراز آب زیر زمینی با استفاده از داده های بارش ماهواره ای بعنوان پارامتر تغذیه است.

Keywords:

بارش ماهواره ای , تابع کاپولا , عدم قطعیت میزان تراز آب زیرزمینی , ماهواره TRMM , مدل MODFLOW