مسکن در معماری

بشر اولیه از غار نشینی و جنگل نشینی که پناهگاه اولیه و طبیعی انسانها بود و درآن هنگام که به دنیال شکار وگرد آوری غذا و ادامه بقا ، برای محافظت از خود و خانواده به غار نشینی و جاهای محافظت شده محکم روی آورد و کشف کشاورزی و در زمان نوسنگی به یکجا نشینی تغییر زندگی داد و این تغییر شروع زندگی روستایی و نهایتا روستایی شهری وتا به امروز به تمدن های مختلف رسید. برای حفظ خود و خانواده سکونتگاهی ساخت که امکان زیست بهتر و امنیت زندگی او را میسر سازد. انسانهای اولیه بعد از تمدن نوسنگی، استفاده از سنگ به عنوان ماده ای مستحکم برای ایجاد سرپناه را کشف کرد و این کشف پیدایش معماری ساختمان ، تحول مهمی در حیات انسان ایجاد کرد.امنیت و آرامش وآسایش یکی از نیاز های بشر است از انسانهای اولیه که امنیت برای دور بودن از حمله حیوانات وحشی تا به امروز که امنیت روانی که مهمترین و اساسی ترین موضوع زندگی انسانها است که تامین و توجه آن امری است لازم و ضروری. این امنیت با تامین مسکن و سرپناه مناسب و ایجاد مکانی از طریق معماری مناسب و بجا ،برای آرامش و آسایش روحی و روانی اعمال می گردد.در این تحقیق با استفاده از روش کتابخانه ای و استفاده از پایگاه داده های اینترنتی و مراجعه به منابع های متعدد و مجلات مربوطه ، استفاده شده است .با توجه به موضوع تحقیق این سوال راداریم که نقش عرصه های مسکن در معماری چگونه است؟ و رعایت نکردن آن چه تاثیری در ساکنین دارد؟ و نقش رفاه و آرامش در این عرصه چیست؟در این تحقیق اهداف آن به مسکن در معماری برای امنیت لازم است و نقش مسکن علاوه بر امنیت باید مکانی برای آسایش نیز باشد.و نتیجه این تحقیق نشان می دهد که هدف از مسکن و سرپناه ، علاوه بر حفظ از خطرات بیرونی بشر اولیه ، به مکانی برای احساس آرامش و امنیت روانی تعریف شده است.

Keywords:

امنیت , سرپناه , مسکن , معماری .