کارایی روش های تصمیم گیری چند معیاره در پهنه بندی مناطق بهینه زمین شهری (مطالعه موردی؛ شهر دیواندره)

امروزه با توجه به ابعاد پیچیده مسائل شهری و دخالت متغیرهای مختلف به ویژه فاکتورهای طبیعی در امر برنامه ریزی شهری از مدل ها و روش های خاصی استفاده می کنند. سیستم اطلاعات جغرافیایی و روش تصمیم-گیری چندمعیاره در کنار هم می توانند ابزار مفیدی در رابطه با مطالعه پهنه بندی توسعه آتی شهر به شمار روند. شهر دیواندره گره اتصالی استان کردستان و یک شهر نوپا به شمار می رود، که در یک منطقه کاملا کوهستانی واقع شده است. در این تحقیق پس از شناسایی و مطالعه عوامل موثر بر اساس ویژگی های توپوگرافی و ژئومورفولوژیکی در روند توسعه شهر، با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی و فرایند تحلیل سلسله مراتبی، پهنه بندی مناطق مستعد توسعه فیزیکی شهر انجام گرفته است. بر پایه نتایج حاصل از تحلیل و مدل سازی با استفاده از ابزار سیستم اطلاعات جغرافیایی و نرم افزار Expert choice ، نقشه پهنه بندی تناسب زمین در شهر دیواندره تهیه شده است. در این زمینه از روش ماتریس جهت وزن دهی دو به دویی بین شاخص ها استفاده شده است. سپس با اعمال ضریب شاخص و هم پوشانی آن ها، نقشه نهایی تناسب زمین به ۵ کلاس تناسب، طبقه بندی شده که با توجه به آن ۲/۲۸ درصد از محدوده مطالعاتی (۸/۳۳ کیلومترمربع ) در کلاس با تناسب زیاد و خیلی زیاد قرار گرفته که به ترتیب اهمیت در نواحی جنوب شرقی و شرق منطقه مورد مطالعه می باشند.

کارایی روش های تصمیم گیری چند معیاره در پهنه بندی مناطق بهینه زمین شهری (مطالعه موردی؛ شهر دیواندره) Keywords:

تصمیم گیری چند معیاره , پهنه بندی , تناسب زمین , AHP , دیواندره