تحلیل چین خوردگی جناغی تنگ ماغر در کمربند چین خورده-رانده زاگرس، شمال بهبهان

چین جناغی یک نوع خاص از چین­خوردگی هاست که در طبقه­بندی هندسی چین­ها قرار داده می­شوند. نمونه­ای از این نوع چین­ها در ناودیس جناغی تنگ ماغر، واقع در یال جنوبی تاقدیس کوه بنگستان، در شمال بهبهان و در استان خوزستان دیده شده است. این ناودیس جناغی در کمربند ساده چین­خورده زاگرس واقع شده است و رخنمون اصلی آن را سازند سروک تشکیل می­دهد. برداشت­های صحرایی انجام شده و انتقال آنها به استریونت و تحلیل استریوگرافی آنها نشان می­دهد که موقعیت فضایی سطح محوری چین عبارت است از  N۴۲°Wو ۲۲°SWو اثر سطح محوری برابر با N۴۵°W و سازوکار چین با استفاده از مدل تعریف شده رمزی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. پارامترهای مرتبط به چین های جناغی بر اساس روش رمزی برای ناودیس جناغی تنگ ماغر محاسبه شده است و بر این اساس مقادیر به دست آمده عبارتند از (۱) لغزش کلی بین لایه­های مقاوم و نامقاوم برابر است با Sr= ۰.۱۳۳، (۲) کرنش برشی میانگین موازی با لایه­بندی برابر است با γr= ۰.۲۶۷، (۳) لغزش در طول مرزهای هر لایه­ی مقاوم برابر است با St۱= ۴.۸°، (۴) کرنش برشی میانگین موازی با لایه­بندی برابر است با γt۱= ۱۵°، (۵) لغزش در طول مرزهای لایه­های نامقاوم در یال­های چین برابر است با St۲= ۴.۶۶۷° و(۶) کرنش برشی میانگین موازی با لایه­بندی برابر است با γt۲= ۵۸.۶۶۴. نوع این چین در رده­بندی رمزی از نوع چین­های رده ۳ (چین با خطوط هم­شیب واگرا در کمان داخلی و ضخامت کم­تر در یال­ها نسبت به لولا) و در رده­بندی فلوتی با توجه به زاویه­ بین یالی آن (i=۱۵°)، از نوع چین­های تنگ، و با توجه به میل خط لولا و شیب سطح محوری در رده چین­هایی با میل خط لولا نسبتا مایل تعیین شده است. به نظر می­رسد سازوکار تشکیل این ناودیس جناغی به صورت قرار گرفتن آن در ترادفی از لایه­های مقاوم و نامقاوم می­باشد که بعد از تشکیل ساختار لولای پیازی­شکل، و در نهایت لغزش بین لایه­ها با یک شکستگی در یال جنوب­غربی و تغییر شکل شدید برخی لایه­ها در این یال خاتمه یافته است.

Keywords:

بهبهان , تاقدیس بنگستان , تنگ ماغر , چین جناغی , کمربند چین-خورده-رانده زاگرسبهبهان , کمربند چین-خورده-رانده زاگرس