ارزیابی قابلیت های گردشگری ژئوتوپ های سیرجان با استفاده از مدل های فاسیلوس و کومانسکو

ژئومورفوتوریسم یکی از شاخه­های گردشگری مبتنی بر طبیعت است که با ترکیب نمودن میراث­های فرهنگی، تاریخی و اکولوژیکی پتانسیل­های بالایی را در راستای برنامه­ریزی گردشگری پایدار عرضه می­کند. ژئومورفوتوریسم به معرفی لندفرم­های ژئومورفولوژیکی به گردشگران با حفظ هویت مکانی می­پردازد.  هدف از این پژوهش  بررسی قابلیت­های گردشگری ژئوتوپ­های سیرجان را با استفاده از مدل­های فاسیلوس و کومانسکو  می­باشد. ارزش­های مورد استفاده در مدل فاسیلوس شامل، ارزش­های علمی، اکولوژیکی و حفاظتی، فرهنگی، زیبایی شناختی، اقتصادی و پتانسیل استفاده و در مدل کومانسکو ارزش­های مدیریت و استفاده، اقتصادی، فرهنگی، زیبایی و علمی می­باشد. که هر کدام از این ارزش­ها چند زیر معیار دارد که با سیستم امتیازی استاندارد از ۱ تا ۱۰ برای مدل فاسیلوس و ۲۰ برای مدل کومانسکو مشخص شده است. نتایج این پژوهش نشان می­دهد که براساس هر دو مدل ژئوتوپ کویر نمک سیرجان با کسب ۸/۱۸ امتیاز از مدل فاسیلوس و ارزیابی کل ۷۸/۰ از مدل کومانسکو بیشترین پتانسیل را جهت توسعه گردشگری دارا می­باشد. هم­چنین طبق ارزیابی دو مدل، ژئوتوپ دست کن­ها با کسب ۲/۱۲ امتیاز از مدل فاسیلوس و ارزیابی کل ۳۴/۰ از مدل کومانسکو کمترین پتانسیل را جهت توسعه گردشگری دارا می­باشد. امتیاز بالای ارزش علمی و زیبایی شناختی کویر نمک و  دسترسی آن باعث افزایش امتیاز این ژئوتوپ نسبت به ژئوتوپ­های دیگر شده است. 

Keywords:

گردشگری , ژئوتوپ , فاسیلوس , کومانسکو , آزمون دانکن , کویر نمک , سیرجان