مطالعه خصوصیات مخزنی سازند سروک و تعیین مرز آن با سازند ایلام به طریق ژئوشیمیایی در تاقدیس چناره، جنوب لرستان

سازند سروک به سن آلبین تا سنومانین به عنوان یکی از مهم ترین سنگ مخزن های کربناته ایران می باشد که در حوضه رسوبی زاگرس تا حوضه خلیج فارس دارای گسترش زیادی است. در این تحقیق یک رخنمون سطحی از سازند سروک به ضخامت ۴۷۷ متر در تاقدیس چناره واقع در جنوب لرستان مورد مطالعه قرارگرفت. سنگ­شناسی سازند سروک در منطقه مورد مطالعه از سنگ آهک توده ای، متوسط تا نازک لایه می باشد. مرز بالایی آن با سازند ایلام به دلیل تشابه سنگ شناسی مشکل است اما با استفاده از داده های مربوط به ایزوتوپ کربن ۱۳ و عناصر اصلی و فرعی مرز بین این دو سازند به طور دقیق مشخص گردید. همچنین شواهد ژئوشیمیایی نشان دادند که مرز بین رخداد سنومانین-تورونین در منطقه مورد مطالعه با داده های جهانی تطابق دارد. مطالعات رسوب شناسی و بررسی رخساره ای ۱۶۶ مقطع نازک از سازند سروک در تاقدیس چناره منجر به تشخیص ۱۲ ریزرخساره شد که در چهار کمربند رخساره ای جزرومد، لاگون، سد و دریای باز نهشته شده اند. با توجه به ریزرخساره های شناخته شده و مقایسه آن ها با ریزرخساره های استاندارد، عدم حضور ساختارهای ریفی و رخساره‎های ریزشی و لغزشی، محیط رسوبی این سازند کربناته رمپ تشخیص داده شده است. فرآیندهای دیاژنزی که سازند سروک را در تاقدیس چناره تحت­تاثیر قرار داده اند شامل: سیمانی شدن، دولومیتی شدن، انحلال، تراکم، نئورموفیسم، میکریتی شدن، سیلیسی شدن و آهن دار شدن است. همچنین مطالعه با میکروسکوپ کاتدولومینسانس نشان داد که سیمان های سازند سروک در برش مورد مطالعه در سه محیط دیاژنتیکی جوی، دریایی و تدفینی تشکیل شده اند.

Keywords:

ایزوتوپ کربن , تاقدیس چناره , دیاژنز , ریزرخساره , سازند سروک , کاتدولومینسانس