بررسی مقاومت مصالح حاصل از بازیافت در صنعت ساختمان و دست یابی به اهداف توسعه

مشکلات زیست محیطی که در اثر دفع غیر اصولی و غیر فنی این مصالح پدید آمده، توجه پژوهشگران در راستای بازیافت این مواد را به خود جلب کرده است. آمارهای موجود از ترکیب نخاله های ساختمانی شهرهای بزرگ ایران نشان می دهد که آجر و ملات ماسه سیمان، بتن، دو ماده اصلی تشکیل دهنده نخاله های ساختمانی هستند. در تحقیق حاضر امکان بازیافت این مصالح و بکاربردن آنها به طور مستقیم و یا پس از بهسازی و تثبیت، در لایه های روسازی راه و یا زیراساس مورد بررسی قرار گرفته است.معماری پایدار استفاده از مصالح سبز و قابل بازیافت عکس العمل منطقی در برابر مسائل و مشکلات به وجود آمده عصر صنعت به شمار می رود با انقلاب صنعتی و پیشرفت های فنی - تکنولوژیکی در عرصه، معماری بومی اقصی نقاط دنیا که با توجه به طبیعت و محیط پیرامون خود شکل می گرفت و همساز با اقلیم سر برمی افراشت به دست فراموشی سپرده شد. همسویی و همگرایی معماری بومی ایران با اصول معماری پایدار و معماری سبز برایند توجهاتی از قبیل انتخاب آگاهانه و پایدار محور مصالح بومی این مناطق است. امروزه هر ساختمان باید به گونه ای طراحی شود که استفاده از منابع جدید را به حداقل رسانده و پس از تخریب نیز منبعی برای ایجاد سازه های دیگر باشد با توجه به اینکه منابع کافی برای خلق محیط های مصنوع در جهان وجود ندارد که بتوان برای بازسازی هر نسل از ساختمان ها مقداری جدید از آنها را مورد استفاده قرار داد می توان با استفاده مجدد از فضاها و مصالح بازیافت شده این امر را محقق کرد.

Keywords:

معماری پایدار , مصالح سبز , مصالح قابل بازیافت , معماری محیط زیست