توسعه الگوی ارزیابی آمادگی صادرات برای شرکت های کوچک و متوسط ایران

پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی ارزیابی آمادگی صادرات برای شرکت های کوچک و متوسط ایران انجام شده است. به جهت عدم کفایت مدل­های ارائه شده در ادبیات موجود برای تبیین مفهوم آمادگی صادرات، از روش پژوهش کیفی مبتنی بر رویکرد داده­بنیاد از نوع نظامند استفاده شد. جامعه آماری این تحقیق را خبرگان، مدیران، مشاوران و صاحبنظران مرتبط با شرکت های کوچک و متوسط تشکیل می دهند که از بین آنها ۲۵ نفر برای گردآوری اطلاعات از طریق مصاحبه عمیق نیمه­ساختاریافته برگزیده شدند. تجزیه و تحلیل داده­ها منجر به شناسایی مقوله­های فرعی و محوری و همچنین روابط بین آنها در قالب مدل پارادایمی ارزیابی آمادگی صادرات شامل مقوله محوری (آمادگی صادرات- ۵مقوله)، شرایط علی (۲مقوله)، شرایط مداخله­گر (۶مقوله)، راهبردها (۵مقوله)، عوامل زمینه­ای (۲مقوله) و پیامدها (۵مقوله) گردید. از تحلیل یافته­های این پژوهش اینگونه استنباط می شود که پیاده­سازی و ارتقاء آمادگی صادرات شرکت های کوچک و متوسط مستلزم برنامه­ریزی صحیح برای تمامی عوامل شناسایی شده پیرامون آن می­باشد