تاثیر توانمندسازی روانشناختی بر رضایت شغلی و کیفیت خدمات در بین کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان آذربایجان شرقی

هدف از این پژوهش تاثیر توانمندسازی روانشناختی بر رضایت شغلی و کیفیت خدمات در بین کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان آذربایجان شرقی است. روش تحقیق توصیفی همبستگی انجام است و جامعه آماری آن را کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان آذربایجان شرقی به تعداد ۴۶۲ نفر می باشد. برا ی گردآور ی داده ها، از پرسشنامه ویژگی های جمعیت شناختی، پرسشنامه توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر ( ۱۹۹۵ )، رضایت شغلی ارزیابی سازمانی میشیگان کامان، فیچمن، جنکینس و کلش ( ۱۹۷۹ ) و کیفیت خدمات داخلی دیژی ( ۲۰۰۵ ) استفاده گردید. برای تعیین روایی صوری و محتوایی این پرسشنامه ها از نظرات ۱۰ تن از صاحب نظران و اساتید مدیریت ورزشی کمک گرفته شد و برای تعیین روایی سازه پرسشنامه های مورد استفاده از تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد. نتایج تحقیق نشان می دهد که بین توانمندسازی روانشناختی و رضایت شغلی و همچنین بین توانمندسازی روانشناختی و کیفیت خدمات داخلی ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج آزمون مدلسازیمعادلات ساختاری نیز نشان می دهد که توانمندسازی روانشناختی به طور مستقیم بر رضایت شغلی ۰/۳۷ و همچنین به طور مستقیم ۰/۴۸ و هم به طور غیر مستقیم ۰/۰۷ ۰ برکیفیت خدمات داخلی تاثیر دارد. رضایت شغلی نیز بر کیفیت داخلی ۰/۲۱ تاثیر مستقیم و معن یداری دارد. ضریب تعیین متغیرهای درون زا نشان داد که ۳۵ % از واریانس کیفیت خدمات داخلی توسط متغیرهای توانمندسازی روانشناختی و رضایت شغلی و ۱۳ % از کل تغییرات رضایت شغلی توسط توانمندسازی روانشناختی در بین کارکنان تبیین شده است

Keywords:

توانمندسازی روانشناختی , رضایت شغلی , کیفیت خدمات , ادارات ورزش و جوانان