جستجوی مکان و خویشتن؛ بررسی داستان گل های زوال پاتریک مودیانو از منظر ژئوپوئتیک

چکیده:ژئوپوئتیک، نظریه ی نوظهور نقد ادبی و هنری ست که به اهمیت و نقش مکان در آثار ادبی و هنری می پردازد. ژئوپوئتیک رویکردی باز و بینارشته ای ست. این رویکرد علاوه بر تلفیق ادب و جغرافیا با علوم و رشته های دیگر نظیر فلسفه، با کوچگرایی (نومادیسم) در ارتباط است. اگرجه این رویکرد نوظهور است اما پشتوانه فلسفی و تاریخی عمیقی دارد و نشان می دهد که پایه گذارانش مطالعاتی عمیق بر علوم شرق و غرب داشته اند.ژئوپوئتیک دیدگاهی ست که می تواند نشان دهد چرا مکان در داستانی اهمیت ویژه ای دارد و کارکرد آن چیست. در این پژوهش سعی بر آن داریم که علاوه بر معرفی ژئوپوئتیک، خوانشی ژئوپوئتیکی از داستان گل های زوال، اثر پاتریک مودیانو ارائه دهیم و به این سوال پاسخ دهیم که نام های پیوسته ی مکان در داستان پاتریک مودیانو چه نقشی در داستان ایفا می کنند؟ و چگونه مکان ها به شخصیت داستان کمک می کند تا او به شناخت بیشتری از خود و دیگری دست یابد؟واژه های کلیدی: ژئوپوئتیک، پاتریک مودیانو، مکان، شناخت خود.

Keywords:

ژئوپوئتیک , پاتریک مودیانو , مکان , شناخت خود