بررسی مفهوم دیگری فرودست در رمان همنام اثر جومپا لاهیری

این جستار بر آن است که نمودها و تاثیرهای مختلف مفهوم دیگری فرودست را براساس نظریه های گایاتری اسپیوک و هومی بابا، که بیشتر از دیگر منتقدین مطالعات فرهنگی به این موضوع پرداخته اند، در شخصیت های اصلی رمان همنام اثر جومپا لاهیری بررسی نماید. یکی از موضوع های محوری و حائزاهمیت در نقد مطالعات فرهنگی و ادبیات پسااستعماری، که در دهه های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است، مفهوم دیگری فرودست است. پرسش های بنیادین این مقاله عبارت اند از: آیا می توان عناصر و مولفه هایی که بر مفهوم دیگری فرودست دلالت می کنند را در رمان همنام مشاهده نمود؟ واکنش شخصیت های اصلی رمان همنام در قبال تلقی شدن به عنوان دیگری و فرودست چیست؟ برای پاسخ دادن به این پرسش ها، مصادیق دیگری فرودست در رفتار، هویت و تعاملات اجتماعی آشیما (شخصیت اصلی نسل اول) و گوگول (شخصیت اصلی نسل دوم) و همچنین راهکارهای خودآگاه و ناخودآگاه این دو شخصیت برای رهایی از فرودستی و دیگری انگاشته شدن و نیز خلق هویتی هم تراز تحلیل می شوند. این مقاله نشان می دهد که در رمان همنام، مهاجرت نه تنها بر هویت مهاجران نسل اول، بلکه بر هویت فرزندان آن ها نیز تاثیر می گذارد. لاهیری فرودست بودن آشیما را در ازدواج ازپیش تعیین شده، وابستگی به خانواده و همسر، بارداری و مهاجرت و فرودستی گوگول را در نام و دوستی اش با سفیدپوستان آمریکایی به تصویر می کشد. آشیما که درابتدا تمایلی به پذیرش فرهنگ غربی ندارد، به تدریج به فرهنگ آمریکایی گرایش پیدا می کند. از سوی دیگر، گوگول که همواره از هویت اصلی خود گریزان است، با گذشت زمان به فرهنگ هندی علاقه مند می شود. همچنین، این مقاله نشان می دهد که هویت های پیوند خورده و دوسویه باعث خلق صدایی برای افراد دیگری و فرودست می گردند و حس قدرت و تعلق به آنان می بخشند، به گونه ای که در بستر فرهنگی جدید، خودی و همسان می شوند.