اثر سه هفته بازی در زمینهای کوچک همراه با محدودیت جریان خون بر شاخصهای عصبی و عملکردی بازیکنان فوتسال

هدف: فوتسال بهعنوان یکی از ورزشهای حرفهای، از حساسیت خاصی برخوردار است و بدنسازی نوین اینورزش اهمیت دارد. هدف این مطالعه بررسی شاخصهای عصبی ) IEMG و RMS ( و عملکردی، پس از ۳ هفتهبازی در زمینهای کوچک ) SSG ( همراه با محدودیت جریان خون ) BFR ( مداوم و متناوب است.روشها: ۱۸ فوتسالیست )میانگین سن ۱۴ / ۱ ± ۶۷ / ۲۲ سال( در سه گروه بدون ۶( BFR نفر(، ۶( BFR نفر( و BFRمتناوب ) ۶ نفر( قرار گرفتند. تمام شرکتکنندگان در پژوهش سههفتهای به بازی در زمینهای کوچک همراه بامحدودیت جریان خون پرداختند. از دستگاه الکترومیوگرافی و دستگاه ایزوکینتیک بهمنظور جمعآوری دادههایمربوط به فعالیت الکتریکی و متغیرهای ایزوکینتیکی استفاده شد.نتایج: در حرکت لانگز فعالیت الکتریکی عضات راست رانی و دوسر رانی فقط در گروههای دارای محدودیتجریان خون ) BFR و BFR متناوب( افزایش معنادار بینگروهی نشان داد ) ۰۵ / P>۰ (. متغیر شوت افزایش معناداربینگروهی و درونگروهی نداشت ) ۰۵ / p < ۰ (. پرش سارجنت نیز افزایش معنادار بینگروهی نداشت ) ۰۵ / .) p < ۰قدرت نیز در حرکت ا کستنشن و فلکشن فقط در گروههای دارای محدودیت خون افزایش معنادار بینگروهی نشانداد ) ۰۵ / P≥۰ (. متغیر کار برحسب وزن افزایش معنادار بینگروهی و درونگروهی نداشت ) ۰۵ / p < ۰ (. مقدار خستگیو میانگین اوج گشتاور، نتایج مشابهی داشتند، بهنوعی که فقط در آزمون تی همبسته گروههای دارای محدودیتجریان خون افزایش معنادار داشتند ) ۰۵ / .)P>۰نتیجهگیری: ا گرچه نتایج پژوهش حاضر، افزایش شاخصهای مرتبط با فعالسازی عصبی و عملکردی را درفوتسالیستهایی که جریان خون محدودی در پروتکل تمرین داشتند، نشان داد، برای توصیه آن به مربیان وفوتسالیستها به پژوهش بیشتری در زمینه BFR + SSG نیاز است.

Keywords:

الکترومیوگرافی , ایزوکینتیک , بازی در زمینهای کوچک , فوتسال , محدودیت جریان خون