تاثیر هشت هفته تمرین هیپوکسی اینتروال بر سطح سرمی عامل نوروتروفیک مشتق از مغز زنان فعال
Publish place: Sport and Exercise Physiology، Vol: 11، Issue: 1
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 138
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_OEPPA-11-1_010
تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1400
Abstract:
هدف: در این تحقیق تاثیر هشت هفته تمرین هیپوکسی اینتروال )روش کنترل تنفس( بر سطح سرمی عامل نوروتروفیک مشتقاز مغز )BDNF )در زنان فعال بررسی شد.روشها: چهارده نفر از زنان فعال بهطور تصادفی در دو گروه کنترل )هفت نفر( و تجربی )هفت نفر( قرارگرفتند. گروه کنترل به مدتهشت هفته دویدن اینتروال را تحت شرایط عادی و گروه تجربی دویدن اینتروال را در شرایط هیپوکسی انجام دادند. نمونه خونی برایتعیین مقدار سطوح سرمیBDNF درآغاز دوره تمرینی و ۲۴ ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی در هفته هشتم از هر دو گروه گرفتهشد. برای بررسی نرمال بودن توزیع دادهها از آزمون گلموگروف-اسمیرنوف و بررسی همگن بودن واریانس گروهها از آزمون لوین استفادهشد. برای تجزیهوتحلیل اطالعات از روشهای آماری تی همبسته و مستقل در سطح معناداری )۰۵/۰≥P )استفاده شد.نتایج: نتایج تحقیق نشان داد که سطوح سرمیBDNF پس از هشت هفته تمرین هیپوکسی اینتروال در مقایسه با تمریناینتروال افزایشمعناداری یافته است. بررسی اختالف بینگروهی نشان داد که بین پسآزمون گروه کنترل و تجربی اختالف معناداری وجود دارد)۰۳۶/۰=P.)همچنیننتایج بررسیاختالف درونگروهینشان داد که بینپیشآزمون و پسآزمون گروه کنترل بعد از هشت هفته دویدناینتروال اختالف معناداری وجود نداشت )۱۵۷/۰=P،)در صورتی که در گروه تجربی این اختالف قابلمالحظه بود)۰۱۱/۰=P.)نتیجهگیری: نتایج بهدست آمده از پژوهش نشان داد که انجام هشت هفته تمرین هیپوکسی اینتروال تاثیر مثبتی بر سطح سرمیBDNF زنان فعال داشته است. در نتیجه از نظر زمان انجام تمرین بدنی، هزینه و نحوه اجرا جایگزین مناسبی برای تمرین در ارتفاعو تمرین انسدادی میباشد. بنابراین توام نمودن تمرینات ورزشی با هیپوکسی و بهدست آوردن نتایج مطلوب در مدت زمان کمترراهبرد مناسبی بهنظر میرسد.
Keywords:
Authors
عاطفه باقری
دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
علی کاظمی
دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :