تحلیلی بر ارتباط دوجانبه تفویض اختیار در محیط کار و مدیریت تحول و بهسازی سازمان

یکی از راه های تشویق و تقویت منابع انسانی نشان دادن اعتماد از طریق دادن اختیار به آنها است. تفویض موثر مزایایی را ایجاد میکند که هم کارمند و هم مدیر از آن بهره مند میشوند. تفویض مدیران را قادر می سازد تا بر وظایف مدیریتی خود تمرکز نمایند. اگر کارکنان بدانند که باید پاسخگوی تصمیمات خود باشند قطعا نحوه انجام کار بهبود یافته و یک عامل انگیزاننده برای آنان خواهد بود. از سوی دیگر اختیار تصمیم گیری میتواند به عاملی برای تقویت اعتماد به نفس نیز تبدیل شود. ضمنا تجزیه و تحلیل اطلاعاتی که مبنای تصمیم گیری قرار گرفته اند، میتوانند کارکنان را برای مسوولیت های بزرگتر آماده سازند. این روش یک کناره گیری ساده از مسوولیتها نیست، بلکه باید به خوبی برنامه ریزی شود. وظیفه ای که قرار است تفویض شود باید به طور واضحی تعیین شده و حد و مرز آن مشخص گردد. تفویض اختیار به این معنی نیست که مدیران دیگر مسوولیتی در قبال انجام کار ندارند. نظر به اینکه مدیران نمیتوانند همیشه در حال نظارت بر عملکرد زیردستان خود باشند، باید روشی به کار گیرند تا همواره امور در نظر باشند و تحت مراقبت ضمنی قرار گیرند.

Keywords:

تفویض اختیار , مسئولیت , مدیریت , سازمان , نظارت