خودکنترلی، سبک های تصمیم گیری و گزارش اخلاقی تخلفات بانکی

زمینه: گزارش تخلفات را می توان به عنوان یک عمل اخلاقی که نقش برجسته ای در جلوگیری از تخلفات سازمانی دارد، در نظر گرفت. بنابراین، شناسایی و درک بهتر عواملی که با گزارش تخلفات در ارتباط هستند، نقش بسزایی در جلوگیری از آسیب های بالقوه ناشی از تخلفات سازمانی خواهند داشت. هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین خودکنترلی، سبک های تصمیم گیری و گزارش اخلاقی تخلفات بانکی می­باشد. روش: این پژوهش کاربردی و از نوع توصیفی-همبستگی بوده و جامعه آماری آن از کارکنان بانک های دولتی و خصوصی در کلیه رده های سازمانی شعب تشکیل شده است. نمونه آماری شامل ۳۰۶ نفر است که با استفاده از روش نمونه­گیری دردسترس انتخاب شده­اند. سنجش متغیرهای پژوهش با استفاده از پرسش­نامه­های استاندارد صورت گرفت و در نهایت برای تحلیل داده های جمع آوری شده از مدل سازی معادلات ساختاری و روش تحلیل عاملی تاییدی استفاده شده است. یافته­ها: یافته­ها نشان می­دهد خود کنترلی رابطه مثبت و معنی داری با مطلوبیت اجتماعی، تصمیم­گیری آگاهانه و گزارش اخلاقی تخلفات بانکی دارد. از سویی دیگر تاثیر خود کنترلی از طریق مطلوبیت اجتماعی بر گزارش اخلاقی تخلفات بانکی نیز مثبت و معنی دار می­باشد. نتیجه­گیری: در راستای نتایج بدست آمده می توان گفت، افرادی که خودکنترلی بالاتری دارند، به دنبال مطلوبیت اجتماعی بالاتری نیز در بین همکاران و سازمان تحت نظارت خویش هستند و احتمال گزارش تخلفات همکاران در بین آن ها بیشتر خواهد بود. بر این اساس بهتر است که ویژگی های شخصیتی مثبت(خودکنترلی و تصمیم گیری آگاهانه...) کارکنان بانک ها از طریق ایجاد دستورالعمل های اخلاقی، ارائه کتابچه ها و دفترچه های آموزشی به کارکنان و برگزاری دوره های انگیزشی تقویت شود تا بتوانند از نتایج مثبت آن در سطح فردی و سازمانی بهره مند شوند.  

Keywords:

Self-control , Decision-making styles , Social desirability , Ethical whistle-blowing in bank , خودکنترلی , سبک های تصمیم گیری , مطلوبیت اجتماعی , گزارش اخلاقی تخلفات بانکی