ارائه یک مدل تصادفی جدید برای مکان یابی اسکان اضطراری پس از زلزله با استفاده از مدل مینیمم حداکثر زیان (نمونه موردی: شهر مشهد)
Publish place: Industrial Management Perspective، Vol: 10، Issue: 2
Publish Year: 1399
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 363
This Paper With 32 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
Export:
Document National Code:
JR_INDU-10-2_007
Index date: 19 September 2021
ارائه یک مدل تصادفی جدید برای مکان یابی اسکان اضطراری پس از زلزله با استفاده از مدل مینیمم حداکثر زیان (نمونه موردی: شهر مشهد) abstract
شهر مشهد به عنوان دومین کلانشهر ایران به واسطه وجود بافت فرسوده گسترده همواره در معرض آسیب های ناشی از زلزله بوده است. در این پژوهش یک مدل تلفیقی برای اسکان اضطراری زلزله زدگان در شهر مشهد ارائه شده است. مدل پیشنهادی بر اساس ترکیب سیستم داینامیک، رابطه کوبورن و اسپنس، GIS و مدل مکان یابی تخصیص است. در ابتدا تعداد ساختمان های تخریب شده در اثر زلزله با استفاده از مدل سازی سیستم داینامیک تخمین زده می شود. در مرحله بعد با استفاده از رابطه تخمین تلفات کوبورن و اسپنس و با استفاده از خروجی سیستم داینامیک، تعداد تلفات ناشی از زلزله احتمالی تخمین زده می شود. در مرحله سوم با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) مکانهای مستعد در این زمینه انتخاب می شوند و در مرحله پایانی با استفاده از یک مدل مکان یابی تخصیص مکان های اسکان اضطراری انتخاب شده و جمعیت نیازمند اسکان به آن ها تخصیص می یابند. این روش به ازای هر سناریوی محتمل زلزله در شهر مشهد اجرا می شود. به منظور تلفیق تخصیصهای موجود بهازای سناریوهای مختلف از مدل Min Max Regret استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که بیشترین مکان اسکان اضطراری موردنیاز برای پوشش جمعیت بازمانده ۲۲۳ و کمترین تعداد ۹۳ است؛ همچنین در تخصیص نهایی تعداد ۱۱۱ مکان اسکان اضطراری انتخاب می شود.
ارائه یک مدل تصادفی جدید برای مکان یابی اسکان اضطراری پس از زلزله با استفاده از مدل مینیمم حداکثر زیان (نمونه موردی: شهر مشهد) Keywords:
پویایی شناسی سیستم ها , مسئله مکان یابی تخصیص , رابطه تخمین تلفات کوبورن و اسپنس , زلزله , مدل مینیمم حداکثر زیان
ارائه یک مدل تصادفی جدید برای مکان یابی اسکان اضطراری پس از زلزله با استفاده از مدل مینیمم حداکثر زیان (نمونه موردی: شهر مشهد) authors
فرشید اسمعیلی کاخکی
دکتری، دانشگاه فردوسی مشهد.
زهرا ناجی عظیمی
دانشیار، دانشگاه فردوسی مشهد.
علیرضا پویا
استاد، دانشگاه فردوسی مشهد.
احمد توکلی
استادیار، دانشگاه فردوسی مشهد.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :