بررسی تآثیر محیط های نهادی بر ارتباط بین مدیریت سود و ساختار سرمایه در شرکت ها

مدیریت سود به دلیل این که تصویر نادرستی از نتایج عملکرد شرکت ارائه می دهد، موجب قضاوت نادرست سهامداران در خصوص عملکرد واحدهای اقتصادی و مدیران آن ها شده و نوعی بدبینی در میان سهامدران به-وجود می آورد. بنابراین، انتظار می رود مدیریت سود، تحت تاثیر ساختار سرمایه قرار گیرد. چون در ساختار سرمایه، تامین مالی از طریق بدهی هزینه های مالی را افزایش می دهد، مدیریت برای جلوگیری از نقض قرارداد بدهی ممکن است اقدام به مدیریت سود کند. از اینرو، بررسی ارتباط بین مدیریت سود و ساختار سرمایه و نقش محیط های نهادی از اهمیت بسزایی برخوردار است. محیط های نهادی قوی، توانایی مدیران برای کسب منافع شخصی را محدود می کند. بنابراین، باعث کاهش احتمال فعالیت های مدیریت سود می شود. شرکت هایی که دارای محیط های نهادی قوی تر هستند از جانب سرمایه گذاران در مقایسه با اعتباردهندگان حمایت بیشتری می شوند. از اینرو، هدف اصلی تحقیق حاضر، بررسی تاثیر محیط های نهادی بر ارتباط بین مدیریت سود و ساختار سرمایه است. در راستای اجرای تحقیق، فرضیه ها بر اساس نمونه آماری متشکل از ۹۲ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره ۷ ساله از سال ۱۳۸۸ لغایت ۱۳۹۴ و با استفاده از الگوهای رگرسیونی چندگانه مورد آزمون قرار گرفته است. یافته ها نشان می-دهد که شرکت های با سطح بالاتر مدیریت سود، اهرم مالی بالاتری دارند. همچنین، محیط های نهادی تاثیر معناداری بر ارتباط بین مدیریت سود و ساختار سرمایه ندارند.

Keywords:

مدیریت سود , ساختار سرمایه , محیط های نهادی , سهامداران نهادی , کیفیت حسابرسی