نقش ریسک سیستماتیک مبتنی بر زمان در سودهای مومنتوم

هدف پژوهش حاضر، بررسی وجود سودهای مومنتوم در بازه های زمانی کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت در بورس اوراق بهادار تهران و نقش ریسک سیستماتیک شرطی در وجود سودهای مومنتوم در استراتژی های معاملاتی مختلف می باشد. با به کارگیری ۵ استراتژی معاملاتی به منظور بررسی وجود سودهای مومنتوم و مقایسه سودهای مومنتوم در دوره های زمانی کوتاه مدت و بلندمدت، ازآزمون مقایسه میانگین دو جامعه استفاده گردید و سپس برای بررسی اثر ریسک سیستماتیک متغیر در زمان بر بازدهی مومنتوم، ابتدا به منظور محاسبه واریانس ها و کواریانس های شرطی پرتفوی های برنده و بازنده برای برآورد ریسک سیستماتیک متغیر در زمان از مدل های اتورگرسیو آرچ و گارچ استفاده کرده و پس از برآورد ریسک با استفاده از آزمون مقایسه میانگین دو جامعه، تفاوت در ریسک پرتفوی های برنده و بازنده مقایسه گردید. نتایج آزمون فرضیه های پژوهش که با توجه به جمع آوری داده های یک نمونه آماری شامل ۱۲۰ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۴ صورت گرفت نشان می دهد که در بورس اوراق بهادار در بازه های زمانی کوتاه مدت و میان مدت سود مومنتوم وجود داشته ولی در دوره های زمانی بلندمدت سود مومنتوم وجود ندارد سودهای منتج از استراتژی های معاملاتی با دوره های تشکیل و نگهداری ۳، ۶ و ۱۲ ماهه در نتیجه جبران ریسک بالاتر پیش می آیند و پرتفوی های برنده ریسک بالاتری از پرتفوی های بازنده دارند.

Keywords:

مومنتوم , استراتژی مومنتوم , بازده دوره نگهداری , ریسک سیستماتیک متغیردرزمان