اثربخشی کاردرمانی در یک نمونه کودک مبتلا به سندرم آنجلمن : گزارش موردی

سندرم آنجلمن یکی از بیماری های نادر عصبی- رشدی با ناتوانی ذهنی، مشکلات شدید گفتاری،ضعف در مهارت های حرکتی و تعادلی به صورت آتاکسی می باشد. با توجه به نیاز مبرم این افراد بهخدمات توانبخشی و اطلاع کم متخصصین در ارائه خدمات درمانی در ایران این مطالعه با هدفاثربخشی خدمات رایج کاردرمانی بر اساس مدل در یک مورد کودک مبتلا به سندرم انجلمن وگزارش آن با هدف بررسی اثربخشی کاردرمانی در یک نمونه کودک مبتلا به سندرم آنجلمن انجامشد. آ.ا دختری ۷ ساله با تشخیص آزمایشگاهی ابتلا به سندرم آنجلمن با شکایت اصلی عدم تعادلو پرخاشگری مراجع کرده است. طبق ارزیابی اولیه انجام شده در حیطه کاردرمانی، مشکلاتی درمهارت های حرکتی درشت، ظریف، مهارت های شناختی، درکی- حرکتی، مهارتهای رفتاری وارتباطی، فعالیت های روزمره دیده شد. برنامه درمانی با هدف تاثیر بر مهارت های ارتباط اجتماعیموثر با همسالان و معلم ها، مهارت های تعادلی، استقلال در فعالیت های روزمره زندگی طی ۱۲جلسه ۴۵ دقیقه ای سه روز در هفته طراحی شد. براساس مدل مراجع محوری نیم رخ کاری، فردارزیابی و مداخلات کاردرمانی برنامه ریزی شد. نتایج حاکی از بهبود و افزایش رضایت کودک ومراقب در مهارت های شناختی، رفتاری و فعالیت های روزمره زندگی طبق ابزار اندازه گیری بود.

Keywords:

کاردرمانی , تعادل , بیماری های نادر عصبی- رشدی فعالیت روزمره زندگی , سندرم آنجلمن