بررسی تاثیر رویکرد co_op بر مهارت دوچرخه سواری و بهبود اعتماد بنفس و توجه و تمرکز کودک مبتلا به اختلال هماهنگی رشد : گزارش موردی

اختلال هماهنگی رشد ۲ تا ۶ درصد جمعیت را درگیر می کند و مشکلاتی از قبیل کمبود توجه وتمرکز، هماهنگی حرکتی ضعیف ، اختلالات اضطرابی و سایر مشکلات رشدی را بوجود می آورد.رویکرد co_op از جمله رویکرد های نوین موثر در کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشد می باشد . در این رویکرد فرض بر آن است که شناخت نقش مهمی در کسب مهارت های حرکتی ایفا می کند و اهداف عملکردی کودک را مخاطب قرار می دهد. در این رویکرد درمانگر کودک راحمایت می کند تا از راهبردهای شناختی استفاده کند و طی فرآیند کشف راهنمایی شده واستفاده از راهبرد های خاص حوزه مشکلات عملکرد کاری را بهبود دهد. این رویکرد برای استفادهبرای کودکانی که نقایص عملکرد کاری دارند ایجاد شد که می تواند برای ارتقا فراگیری مهارتهای جدید و بهبود مهارت های فعلی نقش مهمی ایفا کند. با توجه به نوین بودن این رویکرددرمانی این مطالعه با هدف اثر بخشی رویکرد co_op در یک مورد کودک مبتلا به اختلال هماهنگی رشد و گزارش آن انجام شد. طبق ارزیابی اولیه انجام شده در حیطه کاردرمانی مشکلاتی از قبیل هماهنگی حرکتی ضعیف، کمبود اعتماد به نفس و ناتوانی در دوچرخه سواریدیده شد. برنامه درمانی با هدف تاثیر موثر در توانایی دوچرخه سواری مراجع به صورت مستقل وافزایش اعتماد به نفس طی ۱۰ جلسه ۴۵ دقیقه ای ۲ روز در هفته طراحی شد و براساس ارزیابیکاردرمانی و چهارچوب رویکرد co_op برنامه ریزی انجام شد. نتایج حاکی از رضایت مراجع و خانواده از مهارت دوچرخه سواری به صورت مستقل و همچنین افزایش اعتماد بنفس طبق ابزار اندازه گیری بود.

Keywords:

اختلال هماهنگی رشد , ضایعات تروماتیک مغزی , مداخلات کاردرمانی , رویکرد co_op