نقش دگرگونی های تاریخی ساختار اجتماعی شهر شوشتر در تکامل کالبدی آن

شوشتر بعد از ورود تازیان مسلمان، جایگاه خود را به عنوان مرکز ایالت (استان، کوره، خوره)خوزستان، حفظ کرد. در زمان فتوحات اسلامی، شوشتر به عنوان کانون مقاومت ایرانیان در برابریورش تازیان مسلمان، محسوب می شد، که به دلیل وجود شرایط جغرافیایی و استحکامات نظامی وداشتن قلعه (دژ) سلاسل (نام باستانی این قلعه در دوره اسلامی، فراموش شده است) پس از حدود دوسال، فتح شد. براء بن مالک انصاری ابتدا فرماندهی سپاه اسلام را برعهده داشت و بعد از کشتهشدن او، ابوموسی اشعری، خود، فرماندهی تازیان مسلمان را برعهده گرفت.پرسش این پژوهش این است که دگرگونی های ساختاری و جمعیتی چه تاثیری بر کالبد شهریشوشتر در دوره اسلامی گذاشته است؟ در این پژوهش بدین پرسش چنین پاسخ داده می شود کهشوشتر از پادگانی با جمعیت یکدست نظامی در دوره اشکانی و ساسانی به شهری تولیدی و بازاریو مهاجر پذیر در دوران ایران بعد از اسلام تغییر یافته است.

Keywords:

شوشتر , مرکزیت خوزستان , توسعه شهری , محلات , مسجد جامع