برنامه ریزی کارآفرینی در افزایش اشتغال صنعت هتلداری و رستوران داری با استفاده از مدل امتیاز استاندارد شده (مطالعه موردی استان گیلان)

مسئله اشتغال در میان کشورهای مختلف جهان همواره یکی از موضوعات حساس و مورد توجه بوده است ونقش مهمی را در ارزیابی های اقتصادی و برنامه ریزی های مربوط به آن ایفا نموده و پیوسته یکی از فاکتورهایمهم در سنجش توسعه یافتگی یا عدم توسعه یافتگی یک کشور محسوب می گردد. در کشور ما نیز این موضوعبه ویژه با توجه به هرم سنی جوان کشور که ۷۰ درصد جمعیت را در بر می گیرد، همیشه مورد توجه و بحثبوده است. در این میان یکی از بخش هایی که علیرغم دارا بودن پتانسیل بسیار بالا در کاهش این معظل ملیهیچگاه از سوی مسئولان و برنامه ریزان مورد توجه جدی قرار نگرفته، صنعت هتلداری و رستورانداری میباشد. هم اکنون براساس برآوردهای سازمان جهانی جهانگردی ورود هر گردشگر به طور متوسط منجر به ایجاد۶ شغل به طور مستقیم و غیرمستقیم می گردد که در این راستا یکی از مهمترین راهکارهای افزایش اشتغال دربیشتر کشورهای جهان ایجاد کارافرینی در بخش پذیرایی می باشد، به طوری می توان با به فعلیت رساندنپتانسیل ها و تنوع بخشیدن به خدمات پذیرایی و اقامتی، ظرفیت هایی را جهت افزایش اشتغال محلی ایجاد کرد.بر این اساس در استان گیلان که یک استان مستعد از نظر گردشگری است این موضوع مهم می بایست بیشترمورد توجه قرار گیرد و سطح توسعه متناسب با ظرفیت و توان هر شهرستان سنجیده شود.روش این پژوهش بر اساس هدف کاربردی و بر اساس ماهیت توصیفی= موردی، تحلیلی است، که داده ها ازمنابع کتابخانه ای و اسناد آماری به دست آمده اند و از طریق مدل های آماری Spearman "s rank و امتیازاستاندارد مورد سنجش قرار گرفته اند.داده های آماری جمع آوری شده از سال ۹۸ در مدل Spearman "s rank نشان می دهند دو شاخصجمعیت و جمعیت شاغل در بخش هتلداری و رستوران در استان گیلان با یکدیگر همبستگی دارند و از طریقمدل امتیاز استاندارد مشخص شده که با وجود گردشگرپذیر بودن شهرستان های استان گیلان توسعه متناسبصنعت هتلداری و رستوران داری، بر اساس جمعیت شهرستان ها درسطح استان صورت نپذیرفته است و در اینراستا پیشنهادهایی بر اساس اصول کارآفرینی در این شاخه از صنعت برای رفع این توزیع نامتعادل ارائه گردیده است.

Keywords:

کارآفرینی , افزایش اشتغال , صنعت هتلداری , رستوران , گیلان , گردشگری