بررسی الگوهای موثر کالبدی معماری ایرانی در طراحی دانشکده های هنر و معماری (نمونه موردی: دانشکده های معماری معاصر ایران)

با توجه به اینکه اکثر دانشکده های معماری در دوره معاصر با پروی از الگوهای معماری بومی طراحی شده اند دارای یک سری وجوه تشابه و اشتراکی از نظر کالبدی و عملکردی می باشند که نشانگر پیروی از معماری ایرانی بوده است. در این بین توجه به نگرش های معماری بومی و ایرانی در آنها به عنوان کهن الگوهای معماری بیشتر به چشم می خورد. لذا نگرش تحقیق حاضر بررسی و بازشناخت الگوهای موثر معماری ایرانی در طراحی و ساختار کالبدی دانشکده های هنر و معماری در دوره معاصر می باشد. روش تحقیق در پژوهش حاضر از نوع کیفی و به صورت توصیفی- تحلیلی و در قالب بررسی مبانی نظری منطبق بر موضوع و همچنین تحلیل نمونه های موردی دانشکده های معماری با انتخاب ۶ نمونه از بین دانشکده های هنر و معماری معاصر ایران می باشد. نتایج تحلیلی این پژوهش نگرش های مطرح کهن الگوهای گذشته در قالب ترکیبیبا معماری مدرن در طراحی دانشکده های معماری را در روند تحول موثر دانشسته و الگوهای به کار رفته در طراحی دانشکده های هنر و معماری را منوط به توجه به معماری بومی و عناصر گذشته آن (مانند: طبیعت، حیاط، حوض و آب نما، باغچه و هندسه محیطی) می داند.

Keywords:

دانشکده معماری , معماری , معماری معاصر , طراحی معماری , معماری ایرانی , شاخصه های کالبدی