بررسی اثر تک درمانی لووتیراستام در مقایسه با سدیم والپروات به روش کارآزمایی بالینی تصادفی در درمان کودکان مبتلا به صرع ژنرالیزه یا فوکال
Publish place: Pajouhan Scientific Journal، Vol: 19، Issue: 4
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 250
This Paper With 6 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PSJ-19-4_002
تاریخ نمایه سازی: 3 مهر 1400
Abstract:
سابقه و هدف: صرع یک بیماری مزمن است که تاثیرات متفاوتی بر عملکرد دارد. کنترل تشنج در کوتاه ترین زمان ممکن با داروهایی با کمترین عوارض جانبی مهم است. در ارتباط با اثربخشی و عوارض جانبی داروهای نسل جدید در مقایسه با داروهای قدیمی و خط اول بحث های زیادی وجود دارد. در این مطالعه اثربخشی و عوارض جانبی دو داروی سدیم والپروات (به عنوان داروی نسل اول) و لووتیراستام (به عنوان داروی نسل دوم) مقایسه شد.
مواد و روش ها: تمام کودکان بیشتر از ۲ سال و کمتر از ۱۸ سال با تشخیص جدید صرع عمومی و کانونی که معیارهای ورود و رضایت شخصی را برای ورود به مطالعه داشتند، به طور تصادفی وارد مطالعه شدند. بیماران به دو گروه تقسیم شدند؛ یک گروه با والپروات سدیم و گروه دیگر با لووتیراستام تحت درمان قرار گرفتند. فراوانی تشنج های مکرر در بیماران و عوارض بعد از مصرف داروها با پیگیری به مدت شش ماه به طور دقیق ثبت شد.
یافته ها: نتایج نشان داد بین سن، جنس و سابقه خانوادگی تشنج در بیماران هر دو گروه با میزان موفقیت در کنترل تشنج تفاوت معنی داری وجود ندارد. همچنین بین نوع داروی مصرفی (والپروات سدیم و لووتیراستام) و نوع تشنج (کانونی و عمومی) با موفقیت در درمان (مهار تشنج) بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت. نتایج نشان داد گروه تحت درمان با والپروات سدیم عوارض جانبی بیشتری نسبت به گروه لووتراستام داشتند (۰/۰۵P<).
نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر، والپروات سدیم و لووتراستام در کنترل تشنج موثر هستند. برای برداشتن مراحل موثر برای کنترل هزینه ها و عوارض درمان ضدتشنج، پیگیری بیشتر و مطالعات بیشتر لازم است.
Keywords:
Authors
افشین فیاضی
Associate Professor, Department of Pediatrics Neurology,Faculty of Medicine, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran
غزل سامی
Resident of Pediatrics Speciality, Department of Pediatrics Neurology, Faculty of Medicine, Hamadan University of Medical sciences, Hamadan, Iran
یونس محمدی
Associate Professor of Epidemiology, Faculty of Health, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran
سید محمد صادق حسینی
Assistant Professor, Department of Occupational Therapy, School of Rehabilitation Sciences, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :